Devoción polos mortos: pero existe o Purgatorio?

I. – Pero existe o purgatorio? Claro que existe! Nada manchado entra no ceo, pero só ouro puro! E primeiro hai que poñer o ouro no crisol! Como, por canto tempo?... Unha depuración pequena ou grande é indispensable. Quizais nin os santos escaparon dela. Non é doado saber máis.

II. – Por que imos ao purgatorio? Ou mellor dito: que débedas hai que saldar? Por todos os pecados podemos obter o perdón da ofensa, pero a xustiza require a reparación do mal feito. Unha comparación: se rompeches un vaso, aínda que sexa por despecho, podo perdoarte a ofensa se te arrepintes; pero o cristal repárnao.

III. – O purgatorio pode ser longo ou intenso, máis ou menos curto, pero aínda sufrindo, que unha vida substancialmente xusta, aínda que con moitas miserias espirituais, poderá aliviar. O maior prezo pagouno a morte de Cristo e a espada da dor que atravesou o Corazón da Nai, cando aínda non nacemos! Pero cada un de nós ten que facer a súa propia contribución, por pobre que sexa, e isto comeza nesta vida. Recorremos a ela para que nos axude a evitar contraer débedas con Deus e nos dea a oportunidade, a forza de pagar aos que nos oprimen. Encomendamos todo a ela para que o conserve e nolo aumente. É un consolo para nós.
EXEMPLO: S. Simone Stok. – Este relixioso da Orde do Carmelo estivo un día en ferviente oración ante a Virxe do Carme na igrexa do convento de Holma en Inglaterra, e atreveuse a pedir algún privilexio singular para a súa Orde. Entón apareceulle a Virxe e, entregándolle un escapulario, díxolle: «Toma, fillo benquerido, este escapulario para a túa Orde, como sinal da miña protección, privilexio para ti e para todos os carmelitas: quen morre vestido. isto non caerá no lume eterno». A partir dese día, o hábito da Virxe do Carme podería ser o sinal dos que amarían a salvación: plebeos, emperadores e reis, curas, bispos e pontífices...

FLOR: Fai un bo traballo e ofréceo á Virxe para a liberación dunha alma do purgatorio.

HONRA: Adáptese ao bo costume de recitar cada noite unha oración polas almas máis abandonadas.

XACULATORIO: Ti que es poderoso no ceo, fai por nós fervientes súplicas!

ORACIÓN: Oh María, chámaste Señora do sufraxio. Consola a aquelas almas que aínda están en dor e liberais. Recomendámosche o noso, que che chegue o sábado, canto antes despois da morte corporal. Confiamos en ti!