Devoción aos Santos: o pensamento de Padre Pio hoxe 20 de agosto

10. Acendes a Xesús, ese lume que viñestes traer na terra, de xeito que consumido por min me inmolades no altar da túa caridade, como ofrenda queimada de amor, porque reñes no meu corazón e no corazón de todos, e de que todos e todos os lugares levanten un único canto de eloxios, de bendición, de agradecemento polo amor que nos amosaches no misterio do teu nacemento de tenrura divina.

11. Ame a Xesús, amádeo moito, pero por iso ama máis sacrificar. O amor quere ser amargo.

12. Hoxe a Igrexa preséntanos a festa do Santísimo Nome de María para recordarnos que sempre debemos pronunciala en cada momento da nosa vida, especialmente na hora da agonía, para que nos abra as portas do Paraíso.

13. O espírito humano sen a chama do amor divino é levado a alcanzar o rango de bestas, mentres que pola contra a caridade, o amor de Deus o eleva tan alto que chega ao trono de Deus. Dá grazas á liberalidade sen cansar nunca. de tan bo Pai e rogáballe que aumentará cada vez máis a santidade caridade no teu corazón.

14. Nunca te queixarás dos delitos, onde queira que os fagan, recordando que Xesús estaba saturado de opresión pola malicia dos homes dos que el mesmo se beneficiara.
Todos pedirás desculpas á caridade cristiá, mantendo diante dos teus ollos o exemplo do divino Mestre que incluso desculpou aos seus crucificadores ante o seu Pai.

15. Oramos: os que oran moito se salvan, os que oran pouco son condenados. Encántanos a Madonna. Fagámola amor e recitamos o santo Rosario que nos ensinou.

16. Pensa sempre na Nai Celestial.

17. Xesús e a túa alma coinciden en cultivar a viña. Correspóndelle eliminar e transportar pedras, rasgar as espinas. A Xesús a tarefa de sementar, plantar, cultivar, regar. Pero incluso na túa obra está a obra de Xesús: sen el non podes facer nada.

18. Para evitar o escándalo farisaico, non se nos obliga a absterse do ben.

19. Lembre: o delincuente que se avergoña de facer o mal está máis preto de Deus que o home honrado que se arruina para facer o ben.

20. O tempo dedicado á gloria de Deus e a saúde da alma nunca se gastan mal.

21. Levántate, Señor, e confirma na túa graza a aqueles aos que me encomendaches e non deixes que ninguén se perda desertando o pregamento. Ai Señor! Ai Señor! non permitas que a túa herdanza vaia ao desperdicio.

22. Orar ben non é perda de tempo.

23. Pertenzo a todos. Todo o mundo pode dicir: "Padre Pio é meu". Quero moito aos meus irmáns no exilio. Adoro aos meus fillos espirituais como a miña alma e aínda máis. Xesús os rexenerei con dor e amor. Pódome esquecer a min, pero non aos meus fillos espirituais, de feito asegúroche que cando o Señor me chame direiche: «Señor, quédome na porta do ceo; Entro a ti cando vin entrar ao último dos meus fillos ».
Oramos sempre pola mañá e pola noite.

24. Un busca a Deus nos libros, atópase na oración.

25. Encántalle a Ave María e o Rosario.

26. Gustou a Deus que estas pobres criaturas se arrepentisen e volvan realmente a el!
Para esta xente todos debemos ser o intestino da nai e para estes debemos ter o maior coidado, xa que Xesús fainos saber que no ceo hai máis celebración para un pecador arrepentido que para a perseveranza de noventa e nove xustos.
Esta frase do Redentor é realmente reconfortante para tantas almas que por desgraza pecaron e logo queren arrepentirnos e volver a Xesús.