Devoción ao Nadal: as oracións escritas polos Santos

ORACIÓNS PARA O NADAL

Bebé Xesús
Seca, Neno Xesús, as bágoas dos nenos! Acariña enfermos e anciáns! Insta aos homes a deixar as armas e abrazarse nun abrazo universal de paz. Invita aos pobos, Xesús misericordioso, a derrubar os muros creados pola miseria e o paro, a ignorancia e a indiferenza, a discriminación e a intolerancia. Es Ti, Divino Neno de Belén, que nos salvas liberándonos do pecado. Ti es o verdadeiro e único Salvador, a quen a humanidade adoita palpar.

Deus da paz, don da paz a toda a humanidade, ven a vivir no corazón de cada home e cada familia.

Sexa a nosa paz e ledicia! Amén. (Xoán Paulo II)

QUERO QUE TEÑA A PEDRA, XESÚS, O MEU AFORRO
Xesús, fillo doce, eres rico de amor e santidade. Vostede ve as miñas necesidades. Ti es a chama da caridade: purifica o meu corazón de todo o que non se axuste ao teu corazón máis santo. Vostede é santidade non creada: enche-me de gracias que dan o verdadeiro progreso no espírito. Ven Xesús, teño moitas cousas que dicirche, moitas dores que confiar en ti, moitos desexos, moitas promesas, moitas esperanzas. Quero adorarte, quero bicarte na testa, ou pequeno Xesús, o meu Salvador. Quero darme a ti para sempre. Ven, Xesús, non te demoras. Acepta a miña invitación. Veña!

NADAL, DÍA DA GLORIA
Nadal, día de gloria e paz.

Na noite das tebras, agardamos a que a luz ilumine a terra. Na noite das tebras, esperamos o amor para quentar o mundo. Na noite das tebras, esperamos a que un Pai nos salve do mal.

SER BENDICADO, PADRE
No teu amor infinito deunos ao teu único Fillo xerado feito carne pola obra do Espírito no útero máis puro da Virxe María e nacido en Belén hai dous mil anos. Converteuse no noso compañeiro de viaxe e deu un novo sentido á historia, que é unha viaxe feita xuntos no traballo e no sufrimento, na fidelidade e no amor, cara a eses novos ceos e a esa nova terra "" na que ti, morte conquistada, serás en definitiva. (Xoán Paulo II)

ORACIÓN DE NADAL
Veña Xesús, a túa chegada a Belén trouxo alegría ao mundo e a todos os corazóns humanos. Ven e dános a mesma alegría, a mesma paz; a que nos queres dar.

Ven a darnos as boas novas de que Deus nos ama, de que Deus é amor. Do mesmo xeito que queres que nos amemos, que deamos a vida uns polos outros, como ti deras a túa. Concede que, mirando o pesebre, nos deixemos conquistar polo teu tenro amor e vivímolo entre nós. (Md Teresa de Calcuta)

NADAL
Naceu! Aleluia! Aleluia! naceu o Neno Soberano. A noite que xa estaba tan escura brilla cunha estrela divina. Imos, gaitas, sonatas máis felices, toques, campás! Veña, pastores e amas de casa ou xente de preto e de lonxe!

Durante catro mil anos esperábase esta hora a todas horas. nace! é. naceu o Señor! naceu no noso país! A noite que xa era tan escura brilla cunha estrela divina, naceu o Soberano Neno. nace! Aleluia! Aleluia !. (Guido Gozzano)

O NENO MELLOR
¡Sabedoría, poder de Deus, sentimos que debemos exclamar extasiadamente co teu apóstolo, que incomprensibles son os teus xuízos e os teus camiños investigables! Pouca liberdade, humildade, abjección, desprezo rodean á Palabra feita carne; pero nós, desde a escuridade na que está envolta esta Palabra feita carne, entendemos unha cousa, escoitamos unha voz, albiscamos unha verdade sublime: fixeches todo isto por amor e invítanos a amar só, non dásnos que probas de amor. O Neno celeste sofre e chora no berce para facer o sufrimento amable, meritorio e buscado: fáltalle de todo, porque aprendemos del a renuncia aos bens e comodidades terreais; gústalle os humildes e pobres adoradores para atraernos a amar a pobreza e a preferir a compañía dos pequenos e sinxelos á dos grandes do mundo. Este Neno celeste, con toda mansedume e dozura, quere infundir estas virtudes sublimes no noso corazón co seu exemplo, para que xurda unha era de paz e amor no mundo desgarrado e trastornado. Dende o nacemento sinala a nosa misión, que é desprezar o que o mundo ama e busca. Ai!, Postrado ven ao belén e co gran santo Xerome, o santo enxendrado de amor polo Neno Xesús, ofrecémoslle todos os nosos corazóns sen reservas e prometémoslle que siga as ensinanzas que nos chegan desde a gruta de Belén, que nos predican. estar todos aquí abaixo vaidade de vaidades pero vaidade. (Pai Pio)

XESÚS, AQUÍ SON OS MEUS CORTEUS
Date présa, oh Xesús, aquí está o meu corazón. A miña alma é pobre e espida de virtudes, as palliñas de moitas das miñas imperfeccións picaránche e faranche chorar. Pero, meu Señor-rei, iso é todo o que teño. A túa pobreza conmóveme, suavízame, arrástrame. Xesús embelece: a miña alma coa túa presenza, adórnaa coas túas grazas, queima estas pallas e cámbiaas nunha cama suave para o teu corpo máis santo dun recentemente nado. Xesús, estou agardando por ti. Moitos te rexeitan. Fóra sopra un vento xeado ... entra no meu corazón. Son pobre, pero quentarei todo o que poida. Polo menos quero que esteas satisfeito co meu gran desexo de acollerte, de amarte, de sacrificarme por ti.

ADORACIÓN DO DEUS INCARNADO
Ó Xesús, cos teus santos magos adorámoste, con eles ofrecémosche os tres dons da nosa fe recoñecéndote e adoptándote como o noso Deus humillado polo noso amor, como un home vestido de fráxil carne para sufrir e morrer por nós. E nos teus méritos esperando, estamos seguros de acadar a gloria eterna. Coa nosa caridade recoñecémosche como o soberano do amor nos nosos corazóns, rezando para que, na túa bondade engrosada, te dignes a aceptar o que ti mesmo nos regalaches. Digne a transformar os nosos corazóns a medida que transforma os dos magos santos e deixe que os nosos corazóns, ao non poder conter os ardores da súa caridade, che celebren ás almas dos irmáns Rostri para gañalos. O teu reino non está lonxe e fainos participar no teu triunfo na terra, para despois participar no teu reino no ceo. Dispoña que ao non poder conter as comunicacións da súa caridade divina, predicamos a súa divina realeza co exemplo e as obras. Toma posesión dos nosos corazóns a tempo para posuílos na eternidade. Que nunca nos apartemos de debaixo do teu cetro: nin a vida nin a morte poden separarnos de ti. Que a vida sexa a vida tirada de ti en grandes grolos de amor para estenderse pola humanidade e facernos morrer en cada momento para vivir só de ti, verter só a ti nos nosos corazóns. (Pai Pio)

GLORIA ATA O PAI
Gloria a ti, Pai, que manifestas a túa grandeza nun Neno pequeno e invitas aos humildes e aos pobres a ver e escoitar as cousas marabillosas que fas no silencio da noite, lonxe do tumulto dos orgullosos e das súas obras. Gloria a ti, Pai, que, para alimentar aos famentos con verdadeiro maná, coloca ao teu Fillo, o Unigénito, como feno nun pesebre e dálle como alimento da vida eterna: Sacramento da salvación e da paz. Amén.

FOI BARRA
Eu nacín espido, di Deus,

porque sabes desposuírte. Nacín pobre,

para que poidas axudar aos pobres. Nacín débil, di Deus,

porque nunca tes medo de min. Nacín do amor

porque nunca dubidas do meu amor. Son unha persoa, di Deus,

porque nunca tes que avergoñarse de ser ti mesmo. Nacín perseguido

porque sabes aceptar dificultades. Nacín na sinxeleza

porque deixas de ser complicado. Nacín na túa vida, di Deus, para levar a todos á casa do Pai. (Lambert Noben)

COMEZOU DAS ESTRELLAS

Baixas das estrelas, rei do ceo, e chegas a unha cova no frío ata a xeada. ¡O meu fillo divino, véxote aquí tremendo, oh bendito Deus, e canto che custou terme querido!

Ti, que es o creador do mundo, carece de roupa e lume, oh meu Señor. Querido pequeno escollido, canto máis me namora esta pobreza, xa que aínda che fixo un pobre amor. Ti que gozas da alegría no seo divino, como che sentes neste feno? Doce amor do meu corazón, onde te levou o amor? Oh meu Xesús, por quen sufrirei tanto? Polo meu ben. Pero se o teu sufrimento foi a túa vontade, por que queres chorar entón, por que chorar? Meu cónxuxe, Deus amado, meu Xesús, enténdote si: ah meu Señor, non choras por pena senón por amor. Choras por verte ingrato despois dun amor tan grande tan pouco querido. Amada do meu peito, se antes foi así, agora só teño ganas de ti. Querido, non chores máis, quérote, quérote. Durme, meu Ninno, pero mentres tanto o corazón non dorme pero está esperto a todas horas. Ai meu fermoso e puro Cordeiro, en que estás pensando, dime? Oh amor inmenso, morrer por ti, responde, creo. Entón estás pensando en morrer por min, oh Deus, e que máis podo amar ademais de ti? Oh María, a miña esperanza, se quero un pouco ao teu Xesús, non te indignes, ámame por min, se non sei amar. (Alfonso María de Liguori)

RICO QUE FOI, SEÑOR XESÚS
Señor Xesús, tan grande e rico coma ti, fixestes pequeno e pobre. Escolliches nacer fóra da casa nun establo, envolto en roupa pobres, colocado nun pesebre entre un boi e un burro. Abraza, alma miña, ese divino berce, presiona os beizos nos pés de Xesús. Bícaos aos dous. Medita as vixilias dos "pastores, contempla o coro dos anxos e canta con eles coa boca e co corazón:" Gloria a Deus no ceo máis alto e paz na terra aos homes de nova vontade ". (Bonaventura)