Devoción ao Sagrado Corazón: o alivio para gracias especiais

Adorado Xesús, hoxe ocorre ese día solemne, que pediches que te consagrasen a unha "festa especial" en honra ao Sagrado Corazón. Xa morto na cruz, permitiches que unha lanza de soldado, rasgando o peito, nos abrise as profundidades do teu corazón divino, xa consumido con dor e amor por nós.

Daquela última ferida deunos a vida un corpo místico, intimamente unido a ti, de xeito cónxuxe. O sangue e a auga que xorreches simbolizan desde entón os sacramentos para os cales o pobo de Deus está construído, vive e medra.

Hoxe, todos os redimidos pola caridade do teu corazón, fillos da túa igrexa, de todas as partes da terra unidos espiritualmente, apértanse a Ti para celebrar ese momento bendito no que o teu corazón ferido por nós mesmos prodigou un sinal de amor infinito. Ou Xesús, escoita misericordiosamente todas as oracións que levantamos para responder ao suspiro do teu corazón, ao agarimo das nosas almas, ás necesidades do tempo que vivimos.

Impulsados ​​por unha caridade sincera, unidos nunha soa voz, exclamamos: Gloria, Amor, Reparación ao Divino Corazón de Xesús, que nos deu a Igrexa. Gloria ao Pai ...

Xesús adorado, Vives para sempre e continúas o teu ministerio de salvación, na terra, na nosa nai Igrexa; para iso, incluso nas dificultades do mundo, atopamos tranquilidade no seu ensino infalible, a paz da liberdade na súa lei do amor, a paz do corazón na certeza da vida eterna.

Polo tanto, todos os homes deben ter admiración e amor pola Igrexa; en vez diso, coma Ti, vive no signo da contradición. Consólaa na súa paixón e apoiaa mentres bebe a súa cunca amarga. A quen te crucifique na igrexa, perdoa, como fixeches na cruz, e dálle luz e graza de conversión; acelera tamén o día, no que toda a humanidade recoñece a túa presenza na Igrexa e exclama: esta é a noiva de Deus Redentor! Oh Xesús, abre o teu corazón con infinita dozura, ao teu querido, que vive, coma ninguén na terra, intimamente unido ao teu amor e aos teus sufrimentos; a el, sumo sacerdote, comunícalle o don de guiar cara a Ti os corazóns máis hindús, a vida eterna, a verdade e o camiño.

Coa túa caridade vistes aos bispos que, xunto co Papa, levan a túa cruz de salvación: infúndelles unha dedicación total á manda que lles confiaches.

Dea a todos os sacerdotes o desexo das virtudes máis sublimes do teu corazón e acéndeas con ansiedade apostólica polas almas. Por eles, dignos ou Xesús, a repetir nesta hora a oración do Cenáculo: "Santo Pai, garda no teu nome os que me deches ..., santifícaos na verdade" (Xn 17,11 ss). No infinito, o teu Corazón Sacerdotal fai que os santos sacerdotes sexan máis santos e os menos ferventes comezan á perfección: recordade que amor os amabas

En nós e en todo o pobo cristián, aumenta o amor pola Igrexa. Fainos a todos, co poder do teu Espírito, instrumentos eficaces de salvación, na obediencia filial, na fidelidade e na coraxe.

Só entón, ou Xesús, menos indigno do don do teu Corazón, repetiremos con máis ardor: Gloria, Amor, Reparación ao Divino Corazón de Xesús, que a Igrexa nos deu! Gloria ao Pai ...

Ou Xesús adorou que ese sangue e esa auga xurdiron realmente, xunto a vós, ofrecémoslle ao Pai hoxe nesta festa do misterioso derramamento.

Acepta o noso agradecemento por chamarnos a vivir no teu pobo.

Pedímosche que revigorices en nós e en cada cristián a virtude do bautismo e a perseveranza na fe. Acepte a nosa oferta para que a onda bautismal atraia cada vez máis a aqueles que non cren no seo da igrexa católica.

Con inmensa gratitude agradecémoslle que nos dese a Eucaristía, que é o Corazón da Igrexa, e para nós é a forza, manter a fe nas promesas do Santo Bautismo.

Nesta hora derrámase unha nova e poderosa onda de graza do teu Corazón ferido, que latexa en cada hostia consagrada; trae o agasallo da fe aos incrédulos da Eucaristía e o perdón a aqueles que te adoran cos beizos no Sacramento do Amor, pero non testemuñas a túa caridade na vida. A túa graza atrae a todos os homes á alimentación diaria para que a túa vida se afirme cada vez máis nas familias e na sociedade.

Finalmente, crea nos mozos a capacidade de entregarse, con valentía na fe, para acoller unha vocación de consagración especial ou o ministerio sacerdotal.

Ou Xesús adorado, o teu amor imparable, empúrranos a ser aínda máis insistentes nesta súplica. De feito, non é o teu corazón divino o centro máis sagrado de toda a Igrexa que loita aquí abaixo ou que expia ou que triunfa?

Nesta hora solemne un latexo de nova e ilimitada misericordia do teu Corazón, chama á gloria a todas as almas que te anhelan no Purgatorio. Que o teu Divino Corazón faga subir aos eternos con ledicia eterna, que te loan no ceo; de nova exultación, a Virxe que é a raíña da Igrexa universal.

Este día será de verdade a festa do teu corazón, porque é unha festa de caridade infinita. E na terra, no Purgatorio e na gloria do Pai, o canto soará moi alto: Gloria, Amor, Reparación ao Divino Corazón de Xesús, que a Igrexa nos deu. Amén!