A devoción á nosa Señora asumíase cara ao ceo e a suplicación debe dicilo hoxe 15 de agosto

Oh Virxe inmaculada, nai de Deus e nai dos homes, cremos con todo o fervor da nosa fe na túa asunción triunfal en corpo e alma ao ceo, onde todos os coros de anxos e todas as filas dos santos son aclamada raíña; e xuntámonos a eles para eloxiar e bendicir ao Señor, que te exaltou por riba de todas as demais criaturas, e para ofrecerche o anhelo da nosa devoción e do noso amor.

Sabemos que a túa mirada, que acariñaba maternalmente a humilde e sufrida humanidade de Xesús na terra, está satisfeita no ceo á vista da gloriosa humanidade da Sabedoría non tratada e que a alegría da túa alma contempla cara á cara adorable. Trinity fai o salto do corazón cunha tenrura beatificante; e os pobres pecadores, suplicámosche para purificar os nosos sentidos, para que aprendamos, de aquí abaixo, a degustar a Deus, só Deus, no encanto das criaturas.

Confiamos en que a túa mirada misericordia se reduza nas nosas miserias e nos nosos sufrimentos, nas nosas loitas e nas nosas debilidades: que os beizos sorrían as nosas alegrías e as nosas vitorias, que escoites que a voz de Xesús che diga de cada un de nós, como do seu amado discípulo: "Velaí o teu fillo"; e nós, que te invocamos a nosa nai, levámosvos, como Xoán, a guiar, a forza e o consolo da nosa vida.

Temos a certeza vivificante de que os teus ollos, que choraban na terra irrigados polo sangue de Xesús, aínda se dirixen cara a este mundo presa de guerras, persecucións, opresión dos xustos e débiles; e nós, no medio da escuridade deste val de bágoas, agardamos da túa luz celeste e da túa doce lástima alivio das dores do noso corazón, dos ensaios da Igrexa e do noso país.

Finalmente, cremos que na gloria, onde reina vestido co sol e coroado con estrelas, é, despois de Xesús, a alegría e ledicia de todos os anxos e de todos os santos; e nós, desde esta terra, onde pasamos peregrinos, consolados pola fe na futura resurrección, miramos cara a vós, a nosa vida, a nosa dozura, a nosa esperanza: atraémonos coa dozura da túa voz, para amosarnos un día despois do noso exilio, Xesús, froito bendito do teu útero, misericordioso, piadoso, ou doce Virxe María.

Oh María, levada ao ceo no corpo e na alma, roga por nós, que recorreu a ti.