Devoción do día: perdón dos inimigos

Perdón dos inimigos. As máximas do mundo e o Evanxeo son diametralmente opostas neste punto. O mundo chama deshonra, covardía, baixeza da mente, perdón; o orgullo di que é imposible sentir lesións e toleralas con indiferenza. Xesús di: Volve o ben polo mal; aos que te dan unha labazada, xira a outra meixela: incluso o tipo sabe dar ben aos benfeitores, faino aos teus inimigos. E escoitas a Cristo ou ao mundo?

O perdón é grandeza mental. Ninguén nega que perdoar todo a todos e sempre é difícil e difícil para o orgullo do corazón; pero canto máis dura é a dificultade, maior e máis meritorio é o sacrificio. Mesmo o león e o tigre saben vingarse; a verdadeira grandeza da mente reside en superarse. O perdón non é de ningún xeito baixarse ​​diante dun home; máis ben, é levantarse por riba del cunha nobre xenerosidade. A vinganza sempre é covarde. E nunca o fixeches?

Mandamento de Xesús. Aínda que pareza difícil perdoar, esquecer, pagar ao inimigo con bondade, non obstante unha ollada ao berce, á vida, á cruz, ás palabras de Xesús non é suficiente para atopar o perdón menos difícil? ¿Aínda es seguidor de Xesús que morre perdoando aos mesmos crucificadores, se non perdoas? Lembra as túas débedas, di Xesús: Perdoareiche, se perdoas; se non, xa non terás pai para ela no Ceo; o meu sangue berrará contra ti. Se o pensas, podes gardar algún odio?

PRÁCTICA. - Perdoa a todos por amor a Deus; recita tres poderes para os que te ofenderon.