Devoción do día: recita o Magnificat, por favor, alguén

As bandas son cadeas para Xesús. Mira á Virxe Nai; en canto Xesús nace, ela adórao e suxeítao ao peito; pero pronto, lonxe do frío. Envólveo con roupa pobre. Ela estende os seus pés, comprime as súas débiles mans e apértao entre as súas bandas. Xesús obediente, submiso, non abre a boca; xa aparecen na súa mente as cadeas, as cordas de Xetsemaní, do Calvario, e el acepta todo con Amor. A roupa de abrigo foi, polo tanto, un símbolo da Caridade que o uniu a nós para salvarnos. Doces cadeas de Amor, cando me unirás a Xesús?

Caridade de Xesús connosco. Considera o estado miserable do home pecador. Por un único pecado mortal, convértese en escravo do demo e moribundo, as eternas cadeas de Lucifer son para el. Xesús, ese mesmo Deus que condenou aos anxos ao inferno por un só pecado, perdónanos, pobres pecadores. Elixe por si mesmo a roupa de abrigo, as cadeas, os tormentos, a morte; pero queres que nos gardemos no Ceo. Oh Deus, oh Caridade de Deus, como podo agradecerche dignamente? Como saberei como correspondelo?

Caridade de nós co veciño. Despois dos exemplos e do mandato de Xesús, deberiamos estar ligados ao noso próximo cos lazos da caridade fraterna. Pero, cal é a nosa Caridade en sospeitas, en xuízos, en falar do noso próximo? Cal é a nosa disposición a beneficiar a todos? Onde está o perdón para os que non son agradecidos para nós, para os que nos fan dano? Onde está a nosa paciencia con xente molesta? .., imita a Xesús, que era toda unha caridade; estarás cos demais.

PRÁCTICA. - Recita o Magnificat; fai que alguén sexa un pracer.