Devoción do día: a utilidade do fervor en Deus

É unha fonte de virtude e mérito. A morna deixa escapar das mans mil oportunidades para a virtude; e á noite tórnase consciente da súa pobreza. O fervoroso home aférrase a todo para medrar na bondade: pureza de intención, oración, sacrificios, paciencia, caridade, exactitude no deber: e cantas virtudes exerce! E, dado que o mérito das accións depende sobre todo da razón e do ardor con que se fan, ¡cantos méritos son posibles nun día!

É unha fonte de novas grazas. Sobre quen botará o Señor a súa mirada de pracer? Sobre quen espallará os seus tesouros, se non sobre as almas fieis, agradecido e disposto a facer un bo uso deles? As almas ingratas, os pecadores inimigos de Deus, cada vez reciben grazas ilimitadas; pero canto máis deben obter as almas santas, humildes e ferventes, sempre unidas a Deus, que o ansian e viven por el! Como vives?

É unha fonte de paz e consolo. O amor alixeira cada carga e fai que cada xugo sexa doce e doce. Nada custa aos que aman moito. De onde sacaron os santos esa profunda paz no medio da oposición? Esa santa confianza que os fixo descansar en Deus: esa alegría entre sacrificios e esa santa dozura do corazón digna de envexa? Que foi o que nos fixo tan felices e contentos? As cruces eran sinxelas; nada nos asustou! ... Niso de fomos ferventes e de Deus; agora todo está pesado! Por que? ... Somos mornos.

PRÁCTICA. - Fai tres actos de amor fervente: Xesús, meu Deus, respíroche por riba de todo.