Devoción de hoxe: Santa Marta de Betania, un personaxe evanxélico

29 DE XULLO

SAN MARTE DE BETANIA

s. O

Marta é a irmá de María e Lázaro de Betania. Na súa casa acolledora a Jesús encantoulle estar durante a predicación en Xudea. Con motivo dunha destas visitas coñecemos a Marta. O Evanxeo preséntanos como a ama de casa, solicitada e ocupada para dar a benvida á invitada, mentres que a súa irmá María prefire quedarse tranquila escoitando as palabras do mestre. A degradada e incomprendida profesión de ama de casa é redimida por esta santa activa chamada Marta, que significa simplemente "dama". Marta reaparece no Evanxeo no dramático episodio da resurrección de Lázaro, onde solicita implícitamente o milagre cunha sinxela e estupendosa profesión de fe na omnipotencia do Salvador, na resurrección dos mortos e na divindade de Cristo, e durante un banquete no que participa o propio Lázaro. , recentemente resucitado, e tamén esta vez preséntase como un manitas. Os primeiros en dedicar unha celebración litúrxica a Santa Marta foron os franciscanos, en 1262. (Avvenire)

ORACIÓN A SANTA MARTA

Confiamos con nós. Confiamos as nosas dificultades e sufrimentos. Axúdanos a recoñecer na nosa existencia a presenza luminosa do Señor, como a aloxaches e o serviches na casa de Betania. Co teu testemuño, rezando e facendo o ben, xa soubo loitar contra o mal; tamén nos axuda a rexeitar o que é malo e todo o que te leva. Axúdanos a vivir os sentimentos e actitudes de Xesús e a permanecer con el no amor do Pai, a converternos en construtores de paz e xustiza, sempre dispostos a acoller e axudar aos demais. Protexa as nosas familias, apoia a nosa viaxe e mantén a nosa esperanza firme en Cristo, resurrección no camiño. Amén.

ORACIÓN A SANTA MARTA DI BETANIA

"Admirable Virgo, con plena confianza apelo a ti. Confío en ti coa esperanza de que me cumpras nas miñas necesidades e que me axudarás no meu xuízo humano. Agradecendo de antemán, prometo difundir esta oración. Consólame, rogo en todas as miñas necesidades e dificultades. Recordándome a profunda alegría que enchía o teu corazón ao coñecer ao Salvador do mundo na túa casa en Betania. Invócoo: axúdame así como aos meus seres queridos, para que quede en unión con Deus e que merezo ser cumprido nas miñas necesidades, en particular na necesidade que pesa sobre min .... (diga a graza que queiras) con plena confianza por favor, Ti, meu auditor: supera as dificultades que me oprimen así como xa conquistaches o pérfido dragón que quedou conquistado baixo o teu pé. Amén "

O noso pai; Ave Maria; Gloria ao pai

S. Marta ora por nós

Felices os que mereceron recibir ao Señor na súa casa

As palabras do noso Señor Xesucristo queren recordarnos que hai un único obxectivo ao que nos apuntamos, cando nos cansamos nas distintas ocupacións deste mundo. Adoitámosche mentres somos peregrinos e aínda non estables; no camiño e aínda non na casa; no desexo e aínda no cumprimento. Pero debemos esforzarnos sen listos e sen interrupcións, para conseguir por fin un día a nosa meta. Martha e Mary eran dúas irmás, non só no nivel da natureza, senón tamén no relixioso; ambos honraron a Deus, ambos serviron ao Señor presente na carne en perfecta harmonía de sentimentos. Marta acolleuno ao acostumar os peregrinos e, con todo, ela acolleu ao Señor como criado, ao Salvador como un enfermo, ao Creador como criatura; recibiu-o para que o alimentase no seu corpo mentres estaba para alimentarse do Espírito. De feito, o Señor quería tomar a forma do escravo e ser alimentado desta forma polos servos, por digno non por condición. De feito, este tamén era un digno, é dicir, ofrecéndose para ser alimentado: tiña un corpo no que sentía fame e sede.
Deixa que o resto de vós, Martha, se diga coa túa boa paz, ti, xa bendicido polo teu encomiable servizo, como recompensa, pide descanso. Agora estás inmerso en múltiples asuntos, quere restaurar os corpos mortais, aínda que sexa de xente santa. Pero dime: Cando chegaches a esa patria, atoparedes ao peregrino para ser acollido como hóspede? Vai atopar a fame para romper o pan? Ten sede de beber? ¿Os enfermos a visitar? O disputado para volver á paz? O morto para ser enterrado?
Non haberá lugar alí arriba por todo isto. Entón, que haberá? O que María elixiu: alí imos ser alimentados, non alimentaremos. Polo tanto o que María elixiu aquí será completo e perfecto: desde esa rica táboa recollía as migas da palabra do Señor. E de verdade queres saber que hai? O propio Señor afirma sobre os seus servos: "De verdade dígoche, que os terá postos na mesa e el virá para servilos" (Lc 12:37).