Devoción práctica do día: ser un bo cristián en todas partes

O cristián na igrexa. Considere como se compara a igrexa cunha viña ou un xardín; todo cristián debe ser como unha flor que espalla ao seu arredor unha doce fragrancia e atrae a outros a imitalo. No templo de Deus, a devoción, a compostura, o silencio, o respecto, o fervor, o recordo nas cousas santas estimulan aos que te ven ben; e o teu bo exemplo canto pode producir noutros! Pero ai de ti se os escandalizas!

O cristián na casa. O noso ollo vólvese instintivamente cara aos demais; e o outro bo ou mal exemplo fainos un surco no corazón! Cada un confesa, na súa propia vida, o poder do estímulo dos demais para o ben ou o mal feito. Na casa, a suavidade, a paciencia, a amabilidade, a laboriosidade, a resignación nos acontecementos diarios fan do cristián un obxecto de admiración para os membros da familia. Se ata un se mellora a través de ti, gañaches unha alma.

O cristián na sociedade. Escapa do mundo todo o que poidas, se che gusta manterte inocente e puro; con todo, ás veces tes que estar en contacto con outras persoas. Nos primeiros séculos, os cristiáns eran coñecidos polo seu amor fraterno, pola modestia das súas características, pola bondade xeral dos seus costumes. ¿Alguén que viu o teu facer, que escoitou os teus discursos, sobre todo sobre os demais, podería ter boa impresión e recoñecerte como fiel seguidor da virtude de Xesús?

PRÁCTICA. - Estuda, cun bo exemplo, para atraer aos demais cara ao bo. Di unha oración polos que te escandalizan.