Devoción práctica do día: ser homes de boa vontade

Necesidade diso. Deus e o home, di san Agustín, tiveron que concorrer a santificar a alma; Deus coa súa axuda, sen o cal nada é posible, escribe o apóstolo. Pero se o home coa súa correspondencia non contribúe, case dócil, ao traballo do labrego, nunca producirá os froitos do Paraíso. Se non queres salvarte, ¿estará obrigado o Señor a facer milagres para arrastrarte a pesar de ti? ¿Estivo disposto ata agora a salvarse? Se queres, podes facerche santo e sen demora.

A súa eficacia. En todas as cousas, a boa vontade é a metade da batalla. Os Santos querían ter éxito. Un quería ser, como Sales, manso; o outro quería ser humilde, como o home de Asís; o un quería ser obediente, o outro quería ser mortificado; un quería saber orar sen distraccións; todos querían o ceo e todos triunfaron. E nós, se queremos firmemente, por que non? ”Voluists, fecisti: Gustaríache? Obtívoo ”(San Agustín).

Acompáñanos sempre. En calquera axitación e tentación, en empresas máis alá das forzas, de feito nas mesmas caídas, na imposibilidade de superar unha paixón, un defecto, despois da axuda de Deus, a boa vontade resolve todo. ¿Non é o pensamento de facer o que dependía da boa vontade un doce descanso para que a alma sen alento chegue ao Ceo?

PRÁCTICA. - Non te desanimes nunca: cunha vontade enérxica non só te salvarás, senón que te converterás nun santo. - Recitar un acto de esperanza.