Devoción práctica do día: o agasallo do intelecto

Coñecemento do mundo

Deus non condena nin o estudo nin a ciencia; todo é santo diante del, de feito é un agasallo del: Omne donum perfectum. Estuda tamén, por deber de estado ou por inclinación mental; pero se desde a ciencia non ascende ao autor supremo, coñecelo, adoralo, servilo, querelo, de que serve? O nome de científico pode enche-lo de satisfacción, pero é inútil diante de Deus, se se gaña con fins puramente terreais ou para gloria vanagloria. Por que les? Por que estudas?

Os misterios celestiais

Cada folla revela a Deus; cada froita fala do seu poder, do seu amor; a terra, o sol, as estrelas: o noso propio organismo na súa marabillosa constitución celular: cada átomo máis pequeno que revela na súa estrutura unha orde e unha enerxía estupendas; todo o mundo fala da sabedoría e do poder de Deus. É o don do Intelecto o que disipa estes misterios. Posúeo? Cantas veces ao día te elevas a Deus coa mente e co corazón?

Como obtén ese agasallo

San Félix o Capuchino e outros santos, aínda que xaxuaban na ciencia humana, falaban de Deus, de Xesús, da alma, mellor que os filósofos. Onde o aprenderon? Nin o enxeño nin o estudo son suficientes; que esta intuición é un agasallo sobrenatural. Implórase, aos pés de Deus, 1 ° coa oración: Dáme o intelecto e entenderei as túas ordes, dixo David (Ps. Cxvm); aos pés de Xesús, Santa Rosa de Lima, o tiña San Francisco de Asís; 2 ° con humildade: Deus revélase aos pequenos, é dicir, aos humildes.

PRÁCTICA. - De todo o creado, levántate do corazón a Deus; cegueira o Creador Veni.