Devoción práctica do día: perseveranza na oración

A perseveranza gaña todos os corazóns. A perseveranza chámase a máis difícil das virtudes e a maior das grazas terreais. Para malo e para ben, gaña quen dura. O demo persevera en tentarnos día e noite e, por desgraza, o supera. Se a paixón te mantén constante, despois de dez anos de loita, é raro que non te rindas. ¿Podes resistir aos que persisten en preguntarche algo? A constancia sempre gaña.

A perseveranza triunfa de Deus. Deus mesmo fíxonos saber coa parábola do xuíz inxusto que, para poñer fin ao perseverante acoso ás mulleres, entregouse a facerlle xustiza; coa parábola do amigo que peta á medianoite en busca de tres pans e os consegue con perseveranza ao preguntar; e a cananeña a forza de berrar constantemente por misericordia despois de Xesús, ¿non se oíu? Faino como o mendigo: que non se cansa de preguntar e se lle concede.

Por que Deus tarda en consolarnos? Prometeu escoitarnos, pero non dixo nin hoxe nin mañá: a súa medida é a mellor para nós e a súa maior gloria; polo tanto, non te canses, non digas que é inútil rezar máis, non gardes silencio a Deus case xordo e non se preocupa por ti ...; só di que non é o mellor. Deus diferiu en concedernos, di san Agustín, para acender os nosos desexos, para obrigarnos a rezar máis e para consolarnos despois coa abundancia dos seus dons. Promete ser persistente nas túas oracións, aínda que non sexan contestadas.

PRÁCTICA. - No nome e polo corazón de Xesús pide hoxe algunha graza particular.