Devoción práctica do día: vivir a fe dos magos

Fe fe. En canto os Reis Magos viron a estrela e comprenderon a inspiración divina nos seus corazóns, creron e marcharon. E a pesar de ter moitos motivos para desistir ou aprazar a súa viaxe, non admitiron unha resposta á chamada celestial. E cantas inspiracións para cambiar a túa vida, para buscar a Xesús máis de preto, tiveches e aínda as tes? Como o combinas? Por que move tantas dificultades? Por que non emprende o camiño correcto de inmediato?

Fe viva. Os Reis Magos, seguindo a estrela, no canto de buscar o rei, atopan un neno na humilde palla, na pobreza, na miseria, pero cren que é Rei e Deus, prostráranse e adórano; cada circunstancia faise preciosa aos ollos da súa fe. Cal é a miña fe ante o neno Xesús que chora por min, fronte a Xesús no Sacramento, fronte ás verdades da nosa relixión?

Fe activa. Non foi suficiente para que os Reis Magos cresen na chegada do Rei, pero botáronse a buscalo; non lles bastaba adoralo unha vez, pero a tradición sostén que, convertidos en apóstolos, convertéronse en santos. Que nos vale ser católicos se non operamos como católicos? A fe sen obras está morta, escribe Santiago (Jac., Cap. II, 26). De que serve ser bo ás veces se non perseveras?

PRÁCTICA. - Coa intención de acompañar aos Reis Magos na súa peregrinación, vaia a algunha igrexa afastada e adore a Xesús con fe animada durante algún tempo.