Devoción o primeiro xoves do mes: Xesús promete o ceo

A través de Alexandrina Xesús pide que:

"... a devoción polos Tabernáculos está ben predicada e ben propagada,

porque hai días e días as almas non me visitan, non me aman, non reparan ...

Eles non cren que vivo alí.

Quero que a devoción por estas prisións de amor se anime en almas ...

Hai moitos que, aínda que entran nas Igrexas, nin me saúdan

e non te detas nin un momento para adorarme.

Gustaríame que moitos gardas fieis se prostraran diante dos Tabernáculos,

para non deixar pasar moitos e moitos delitos ”(1934)

Durante os últimos 13 anos de vida, Alexandrina viviu só na eucaristía,

sen alimentar máis. É a última misión que Xesús lle encomenda:

"... fágote vivir só de min, para demostrar ao mundo o que paga a pena a eucaristía,

e cal é a miña vida nas almas: luz e salvación para a humanidade "(1954)

Uns meses antes de morrer, Nosa Señora díxolle:

"... Fala ás almas! Falar da eucaristía! Fálalles do Rosario!

Que se alimenten cada día da carne de Cristo, da oración e do meu rosario! " (1955).

SOLICITUDES E PROMESAS DE XESÚS

"Filla, faime amada, consolada e reparada na miña eucaristía.

Diga no meu nome que a todos os que farán a Santa Comunión,

con humildade sincera, fervor e amor polos 6 primeiros xoves consecutivos

e pasarán unha hora de adoración ante o meu tabernáculo

en íntima unión comigo, prometo o ceo.

Diga que honran as miñas santas feridas a través da eucaristía,

honrando primeiro o do meu sagrado ombreiro, tan pouco recordado.

Quen recordará a das penas da miña bendita nai á memoria das miñas feridas

e para eles nos pedirá gracias espirituais ou corporais, ten a miña promesa de que se lles concederá,

a non ser que prexudiquen a súa alma.

No momento da súa morte, levaré á miña santa nai conmigo para defendelos. " (25-02-1949)

Falar da Eucaristía, proba de amor infinito: é o alimento das almas.

Cóntalle ás almas que me aman, que viven unidas a min durante o seu traballo;

nas súas casas, tanto de día coma de noite, a miúdo axeonllanse de espírito e coas cabezas inclinadas din:

Xesús, te adoro en todas partes

onde vives Sacramentato;

Quérote compañía para quen o despreza,

Quérote por quen non te ama,

Doulle alivio para os que te ofenden.

Xesús, ven ao meu corazón!

Estes momentos serán para min unha gran alegría e consolo.

Que crimes se cometen contra min na eucaristía! "