Así será o meu día funerario (de Paolo Tescione)

Estamos acostumados a organizar festas, eventos, festivais pero todos deixamos fóra o día máis importante da nosa vida: o día do noso funeral. Moitos teñen medo a ese día, nin sequera queren pensalo e, polo tanto, esperan a que outros o fagan por eles ese día. Todos debemos considerar ese día como un día especial, un día único.

Así será o meu día funerario.

Recoméndovos que non volvas a casa no medio de bágoas, lamentos e bicos de condolencias, pero ímonos directamente na Igrexa como facemos todos os domingos para celebrar o día do Señor Xesús. Entón, cando elixas o meu cadaleito onde descansará o meu humilde corpo, non gastas tres mil, catro mil euros pero só cen son suficientes. Todo o que necesitas é un recipiente de madeira onde descansar o meu corpo, o resto do diñeiro que tes que gastar no meu funeral, regalalo a aqueles que o precisen e seguir o ensino cristián de Xesús. o brillo das campás en toda a cidade e non entristecer aos meus concidadáns con esas pobres campás con sons melódicos, pero soa durante horas. Entón non poñas as vestimentas púrpuras como penitencia, pero usa as brancas como as do domingo que recordas o día da Resurrección. Recoméndovos querido sacerdote, cando fagades unha homilía, non digades que fose isto ou foi iso, senón que falas do Evanxeo como sempre. Na misa do meu funeral a persoa máis importante sempre é Xesús e eu non son o protagonista ese día. Recomendo que as flores non fagan esas coronas arquitectónicas e non prescindas do funeral de flores, pero adornan a Igrexa en primavera con flores grandes, coloridas e perfumadas. A continuación, na cidade puxo carteis coa inscrición "el naceu no ceo" e non "faleceu".

Se te convidara a unha festa dun día como cando o fixen para a miña voda, graduación ou aniversarios, todos estabas felices e felices agora que te invito ao meu funeral, a festa que dura toda a eternidade, chora. pero que choras? Non sabes que vivo? Non sabes que estou ao teu lado e vexo os teus pasos? Non me ves e por iso estás entristecido pola miña ausencia, pero eu, que estou no amor de Deus, son feliz. De feito penso en ti como quedas na Terra cando a verdadeira alegría está aquí.

Este é o día do meu funeral. Non un berro, non unha partida, non un fin senón o comezo dunha nova vida, a vida eterna. O día do meu funeral será unha festa onde todos deben estar felices polo meu nacemento no ceo e non chorar polo meu fin na Terra. O día do meu funeral non será o último día como o vedes, pero será o primeiro día, o comezo de algo que nunca rematará.

ESCRITO DE PAOLO TESCIONE
BLOGGER CATÓLICO
Está prohibida a reprodución prohibida