¿Foi Santa Teresa de Ávila quen inventou as patacas fritas? É certo?

Fu Santa Teresa de Ávila para inventar o patacas fritidas? Belgas, franceses e neoiorquinos sempre se pelexaron pola invención deste famoso e delicioso prato, pero cal é a verdade?

Segundo o belga Paul Ilegems, profesor de historia da arte e fundador do museo das patacas fritas Museo Friet, foi case con toda seguridade Santa Teresa d'Ávila quen inventou a popular comida rápida.

Este baséase nunha carta do 19 de decembro de 1577 que o Santo enviou á Madre Superiora de Convento de Carmelitas de Sevilla. Nel dicía o Santo: “Recibín o teu, e con el as patacas, a pota e os sete limóns. Saíu todo moi ben”.

O xornalista e crítico gastronómico Cristino Álvarez cre que esta teoría é improbable. “Nunca probou este tubérculo porque a pataca da que fala o Santo é a chamada pataca de Málaga ou batata doce, tubérculo que Colón xa importara de Haití ao regreso da súa primeira viaxe. Mentres tardou medio século en escoitar falar da pataca".

O certo é que hai datos, dende 1573, nos libros de contabilidade dun hospital, que demostran que a institución recibira este tubérculo, de múltiples propiedades nutritivas e curativas, dun dos conventos das Carmelitas Descalzas, orde fundada por Santa Teresa de Ávila.

Ao mesmo tempo, Paul Ilegems deu unha segunda teoría. Segundo el, foron os pescadores belgas os que, afeitos a fritir peixes pequenos, fixeron o propio coas primeiras patacas, que chegaron en 1650.

Os franceses, porén, non están de acordo e defínense como os inventores das famosas “patacas fritas”. Dise que xa a finais do século XVIII se vían vendedores deste manxar no Pont Neuf a París.

O certo é que o nome popular das patacas fritas era en realidade en francés pero os belgas explicaron que o termo se fixo famoso durante a Primeira Guerra Mundial, cando os seus soldados, que utilizaban o francés para comunicarse, ofreceron as patacas fritas aos soldados estadounidenses.

As devanditas patacas fritas redondas finas patacas fritas, en cambio, naceron en 1853 no a Restaurante de Nova York. O cociñeiro, ante as constantes queixas dun cliente que lle regañaba por non cortar as patacas o suficientemente finas, decidiu darlle unha lección, cortándoas moi finas para que non se puidesen coller cun garfo. O resultado foi o contrario do esperado: o cliente quedou sorprendido e totalmente satisfeito e pronto todos os clientes comezaron a preguntar por esta estraña nova especialidade.

Orixe: Igrexa Pop.