Xesús di: "todo o que me pides con esta oración estou obrigado a conceder"
Hoxe no blog quero compartir unha devoción pouco practicada pero moi efectiva para conseguir grazas. Estas promesas foron feitas directamente por Xesús a un frade escolapio e considéranse revelacións privadas.
Aquí están as promesas feitas por Xesús:
1. Darei todo o que se me pida con fe durante o Via Crucis
2. Prometo a vida eterna a todos os que rezan o Via Crucis de cando en vez con mágoa.
3. Seguireina por todas partes na vida e axudaraos especialmente na hora da súa morte.
4. Mesmo se teñen máis pecados que os grans de area mariña, todos salvaranse da práctica do Camiño
Crucis. (isto non elimina a obriga de evitar o pecado e confesar regularmente)
5. Quen oren o Via Crucis con frecuencia terán unha gloria especial no ceo.
6. Eu liberarei do purgatorio (sempre que vaian alí) o primeiro martes ou sábado despois da súa morte.
7. Alí bendirei todos os camiños da cruz e a miña bendición seguiraos por todas partes na terra e despois da súa morte,
incluso no ceo para a eternidade.
8. Á hora da morte non permitirei que o demo os tente, deixareilles todas as facultades, por elas
que descansen tranquilamente nos meus brazos.
9. Se rezan o Via Crucis con verdadeiro amor, transformarei cada un nun ciborio vivo no que estou
Terei o pracer de facer fluír a miña graza.
10. Fixarei a miña mirada sobre os que a miúdo rezarán o Via Crucis, as miñas mans estarán sempre abertas
para protexelos.
11. Dende que estou crucificado na cruz, estarei sempre cos que me honrarán, rezando o Via Crucis
con frecuencia.
12. Nunca poderán separarse (involuntariamente) de min de novo, porque lles darei a graza de non
nunca volva cometer pecados mortais.
13. Á hora da morte, os consolaré coa miña presenza e iremos xuntos ao ceo. MORTE SERÁ
DOCE PARA TODOS OS QUE ME HONORARON, DURANTE A SÚA VIDA, ORando
A VIA CRUCIS.
14. O meu espírito será un pano protector para eles e sempre lles axudarei sempre que volvan
el.
XNUMXa ESTACIÓN: Xesús condenado á morte
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Pilato cede ante a insistencia da multitude furiosa que grita cada vez máis forte: "¡Que sexa crucificado!", e dita a sentenza de morte contra o inocente Xesús.
O Fillo de Deus é declarado culpable pola xustiza humana, pero o home é o verdadeiro culpable desa condena inxusta.
Xesús cala e acepta libremente morrer pola nosa salvación.
Ó infinita bondade do meu Deus, pido perdón polos meus pecados cos que renovei moitas veces a túa condena de morte. Noso Pai... O Eterno Reposo...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
II ESTACIÓN: Xesús colle a cruz
- Adorámosche, oh Cristo ...
Despois da sentenza de morte, colócase unha pesada cruz sobre os ombreiros feridos de Xesús.
Canta ingratitude! Xesús ofrece ao home a salvación e o home dálle ao Señor unha cruz dura cargada de todos os pecados.
Abrázaa con amor e lévaa ao Calvario. E cando se levante, converterase nun instrumento de salvación, nun sinal de vitoria.
Ó Xesús, axúdame a seguirte con amor na vía dolorosa do meu Calvario e a soportar con paciencia as pequenas cruces de cada día. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
III ESTACIÓN: Xesús cae a primeira vez
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Xesús camiña lentamente pola Vía Dolorosa do Calvario, pero non pode resistir o esforzo e cae pesadamente ao chan, esmagado baixo o peso da cruz.
Non é a madeira a que fai pesada a cruz de Xesús, senón o desprezo e a maldade dos homes.
Fíxose parecido a nós en todo, volveuse débil para ser a nosa forza. Ou Xesús, a túa caída é a miña forza nas tentacións, axúdame a non caer no pecado, a levantarme de novo inmediatamente despois da caída. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
IV ESTACIÓN: Xesús atopa ás súas SS. Nai
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
María viu caer o seu Fillo. Achégase e ve o Santo Rostro cuberto de sangue e feridas. Xa non ten forma nin beleza.
Os seus ollos atópanse cos de Xesús cunha mirada sen palabras, chea de amor e dor.
Foron os pecados os que desfiguraron o Rostro do Fillo e atravesaron a alma da Nai coa espada da dor.
Ó Virxe das Dores, cando sufro e me proben, que a túa mirada maternal me sirva de axuda e consolo. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
V ESTACIÓN: Xesús axudado por Cirene
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Xesús xa non soporta o peso da cruz e os verdugos, temendo que poida morrer no camiño cara ao Calvario, obrigan a un home de Cirene a axudalo.
O home pecara. Estaba ben que pagaba, levando a pesada cruz das súas faltas. E en vez diso, sempre se nega ou, como o cireneo, só o toma pola forza.
Oh Xesús, esa cruz que levas con tanto amor é miña. Polo menos déixame axudarche a levalo con xenerosidade e paciencia. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
VI ESTACIÓN: Verónica limpa o rostro de Xesús
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Unha muller, superando o medo e o respecto humano, achégase a Xesús e limpa a cara cuberta de sangue e po.
O Señor premiou o xesto valente de Verónica deixando impresa no liño a imaxe do seu Rostro.
No corazón de todo cristián está impresa a imaxe de Deus que só o pecado pode borrar e desfigurar.
Ou Xesús, prometo vivir dun xeito santo para levar a imaxe do teu rostro impresa na miña alma, listo para morrer en lugar de cometer un pecado. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
VII ESTACIÓN: Xesús cae a segunda vez
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Xesús, debilitado polos golpes e o sangue derramado, cae por segunda vez baixo a cruz. Canta humillación! O Rei da maxestade e do poder que creou os ceos e o mundo xace agora na terra oprimido polos nosos pecados.
Ese corpo esgotado e humillado no po, agocha un corazón divino que ama e latexa para os homes ingratos.
Ó mansísimo Xesús, ante tanta humildade, síntome confuso e cheo de vergoña. Humilla o meu orgullo e faime dócil ás túas chamadas de amor. Noso Pai... O Eterno Reposo...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
VIII ESTACIÓN: Xesús atópase coas mulleres piadosas
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Entre a multitude que segue a Xesús, un grupo de mulleres piadosas de Xerusalén, movidas pola compaixón e o amor, suben a el chorando as súas dores.
Consolado pola súa presenza, Xesús atopa a forza para revelarlles que a maior dor para facelo sufrir é a obstinación dos homes no pecado. É por iso que a súa morte será inútil para moitos.
O meu Señor triste, únome ao grupo de mulleres piadosas para chorar as túas dores, causadas polos meus frecuentes pecados. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
IX ESTACIÓN: Xesús cae a terceira vez
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Xesús xa está esgotado polos sufrimentos. Xa non ten forzas para camiñar, tambalea e volve caer pesadamente baixo a cruz, mollando a terra con sangue por terceira vez.
Ábrense novas feridas no Corpo de Xesús e a cruz, premendo na cabeza, renova as dores da coroación de espiñas.
Señor misericordioso, as miñas recaídas no pecado, despois de tantas promesas, son a verdadeira causa das túas caídas. Pídoche que me deixes morrer antes que ofenderte de novo co pecado. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
ESTACIÓN X: Xesús desposuíu as roupas
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Unha vez no Calvario, outra humillación agarda ao Fillo de Deus: é desposuído da roupa.
Só aqueles quedaron a Xesús para protexer o seu Corpo. Agora llos arrincan ante a mala pinta da xente.
A Vítima máis pura, no seu corpo desposuído, paga silenciosamente as nosas inmodestias, espidos e impurezas.
Oh Xesús, concédeme, pola túa modestia violada, que expia todos os pecados impuros que se cometen no mundo. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
XI ESTACIÓN: Xesús cravado na cruz
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Xesús, deitado na cruz, abre os brazos á tortura suprema. Nese altar o Cordeiro inmaculado consume a súa ofrenda, o gran sacrificio.
Xesús déixase cravar no infame patíbulo, expiando na dor os nosos pecados. As súas mans e os pés son furados por cravos grandes e clavados na madeira. Cantos golpes arrincan ese Corpo de viño!
Oh vítima inocente, eu tamén quero unirme ao teu sacrificio, cravándome a min mesma nesa cruz para sempre. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
XII ESTACIÓN: Xesús morre na cruz
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Velaquí Xesús resucitado na cruz! Daquel trono de dor aínda ten palabras de amor e perdón para os seus verdugos.
A carón da cruz, a Santa Nai, petrificada pola dor, segue a longa e dolorosa agonía do Fillo e velo morrer como delincuente.
O pecado matou ao Amor e polo pecado o Cordeiro divino derramou o seu sangue.
O María, eu tamén quero unirme á túa dor e chorar contigo a morte da túa e da miña única Abella, prometéndote que non o ofenderás máis co pecado. Noso Pai ... O Eterno Descanso ...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
XIII ESTACIÓN: Xesús baixado da cruz
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Xesús está separado da cruz e colocado nos brazos da súa Nai. María dorida pode finalmente abrazar ese adorable Corpo para si mesma de novo e tapalo con caricias e bicos.
A Nai chora polo Fillo que xa non ten, pero chora sobre todo polos pecados dos homes que foron a causa da súa morte.
Ó nai santa, deixa que eu tamén bique as feridas de Xesús en reparación dos meus pecados e co compromiso de comezar unha nova vida de amor e sacrificio. Noso Pai... O Eterno Reposo...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
XIV ESTACIÓN: Xesús colocado no sepulcro
Adorámosche a Cristo e bendímolo porque coa túa santa Cruz redimiches o mundo.
Ao final da via dolorosa, un sepulcro recibe ao Fillo de Deus.Antes de pechar o sepulcro, María e os discípulos botan unha última mirada a Xesús cos ollos cheos de bágoas.
Esas feridas nas mans, nos pés, no costado, son os signos do seu amor por nós. A morte, a tumba, toda a vida de Xesús falan de amor, do incrible amor de Deus pola humanidade.
Oh María, mira tamén para min no Corpo ferido de Xesús, para imprimir no meu corazón os sinais do seu amor crucificado. Noso Pai... O Eterno Reposo...
Santa Nai, deh! deixaches as feridas do Señor impresas no meu corazón
Fonte do Vía Crucis: http://www.preghiereagesuemaria.it