Xuño, devoción do Sagrado Corazón: meditación o día cinco

5 de xuño - OS MANDAMENTOS DE DEUS
- Xesús falou con claridade: ¿Quéreme? garda os meus mandamentos. ¿Queres salvarte? garda os meus mandamentos. De aquí, polo tanto, non podes escapar: para amar a Xesús e para salvarte, debes facer o que El manda: observa os seus santos mandamentos. Confirmounos, impúxoos, observounos.

Só tes que obedecer. Si, debemos obedecer. Pero a obediencia debe ser completa; hai que observalos a todos e sempre. Deus non deu nin cinco nin sete mandamentos; deu dez e tamén poderiamos ir ao inferno a transgredir un, como transgredir a todos. Non vas ao cárcere por tantos delitos; basta cun delito.

- Debemos observalos sempre. Que importa se non hai ninguén que vexa? El só ve a Deus. Que importa se é tempo de entroido ou se é festa? O Señor non puxo un límite á súa lei e non podemos poñela. Non obstante, fíxate na súa bondade.

Dálle un xugo que ao mesmo tempo é a súa sorte. As ás son unha carga para o paxaro, pero sen as ás non podería voar.

Ao final, o propio Xesús dálle os medios para aliviar a súa carga: orar e verá que os mandamentos de Deus serán un peso lixeiro para vostede, un xugo suave. Examina-se agora, antes da lei de Deus. El deulle un idioma: como o usa? Para louvalo ou blasfemalo? ¿Dicir unha palabra de paz e caridade ou mentir, murmurar, calumniar, escandalizar ao seu veciño?

Deulle un corazón: mantéñeno honesto e puro, ou os seus pensamentos, os seus afectos, os seus desexos son algo menos honesto? ¿Ten odio no corazón contra o próximo? Que respecto lle tes aos teus pais, aos teus superiores, ás persoas maiores, ás cousas alleas?

Como santificas a festa? Quizais escoitar unha misa e abandonarse a un traballo innecesario, divertimentos ilícitos sen intervir noutras devocións, sen escoitar a palabra de Deus?

Atopas algunha mancha que agochar? Apura. A confesión agarda para purificarse. Entón, segue o bo camiño e continúa. Será o camiño do amor a Xesús, o camiño do ceo.