Hai novos Servos de Deus, decisión do Papa, nomes

Entre os novos 'servos de Deus', primeiro paso na causa de beatificación e canonización, está o cardeal arxentino Edoardo Francesco Pironio, morreu en 1998 aos 78 anos.

Papa Francesco autorizou á Congregación para as Causas dos Santos a promulgar o relativo decreto.

Ela será entón bendicida, despois do recoñecemento dun milagre, María Costanza Panas (no século Agnese Pacifica), relixiosa profesa das Clarisas capuchinas do mosteiro de Fabriano (Ancona), nada o 5 de xaneiro de 1896 en Alano di Piave (Belluno) e falecida o 28 de maio de 1963 en Fabriano.

Aínda recoñeceu as 'virtudes heroicas' de Inmaculado Xosé de Xesús (por século Aldo Brienza), relixioso profeso da orde dos Carmelitas Descalzos, nado o 15 de agosto de 1922 en Campobasso e alí falecido o 13 de abril de 1989; De Vítima benigna de Xesús (por século María Concetta Santos), relixiosas brasileiras da congregación da Auxiliadora da Nosa Señora da Piedade, 1907-1981; da monxa española Giovanna Méndez Romero (chamada Juanita), da congregación dos Traballadores do Corazón de Xesús, 1937-1990.

Alegría do bispo de Fabriano para a beata María Costanza Panas

“Gran alegría para a Igrexa de Fabriano-Matelica (Ancona) que coñece a noticia da beatificación de sor Costanza Panas. Para a nosa diocese e para toda a Igrexa esta nova é un gran don que nos impulsa a vivir este signo providencial con gratitude ao Señor e ao Santo Pai que autorizou á Congregación para as Causas dos Santos a promulgar o decreto relativo ao milagre atribuído ao intercesión da Venerable Serva de Deus María Costanza Panas, monxa profesa das Clarisas Capuchinas do Mosteiro de Fabriano”.

Esta é a mensaxe do bispo de Fabriano Matelica Francisco Massara, sobre o anuncio da beatificación de María Costanza Panas (alias Agnese Pacifica).

A monxa naceu o 5 de xaneiro de 1896 en Alano di Piave (Belluno) e morreu o 28 de maio de 1963 en Fabriano. A celebración da beatificación terá lugar en Fabriano con data por decidir. “Esta marabillosa noticia coincide co esforzo individual e colectivo da nosa comunidade por recuperarse dunha época históricamente difícil como é a da posguerra para a nai Costanza, sempre ao servizo dos máis débiles”, conclúe Massara.