O cónclave: fume branco ou fume negro?

Seguimos a historia, coñecemos as curiosidades e todos os pasaxes do cónclave. Función clave para a elección dun novo Papa.

O termo deriva do latín cum clave e significa literalmente bloqueado. Con este termo chámase á vez o salón, onde ten lugar a cerimonia de elección do novo Papa e que sexa o propio rito. Esta función ten raíces moi antigas e tomou o seu nome en Viterbo no afastado 1270. Os habitantes da cidade encerraron aos cardeais nunha habitación, descubriron o tellado e permitíronlles decidir rapidamente. O novo pontífice nesa ocasión foi Gregorio x. En realidade, o primeiro Papa elixido cum clave foi Xelasio II no 1118.

Co paso do tempo houbo moitos procedementos que cambiaron para esta función católica. Hoxe réxese pola constitución católica promulgada por Juan Pablo II en 1996. Pero cales son todas as súas fases? O que ten lugar no seu interior é secreto e está prohibido para os cardeais, que teñen a tarefa de elixir, revelalo incluso despois da súa conclusión. O día da apertura do conclave, despois dos ritos iniciais, os cardeais reúnense Capela Sixtina. O mestre das celebracións íntima o extra de todos os estraños.

A partir dese momento pódese celebrar a primeira votación para rematar o día. A votación realízase a partir do día seguinte a unha taxa fixa de dúas pola mañá e dúas pola tarde. Grazas á reforma introducida por Bieito XVI, leva dous terzos dos votos para elixir un pontífice. Se isto non sucede, despois de trinta e catro papeletas sen resultados, continúa a votación entre os dous candidatos líderes despois das dúas últimas votacións.

O cónclave, o fume branco e o anuncio público.

Cada elector levántase do seu escano sostendo a papeleta. Xura en voz alta chamando Cristo o Señor no seu testemuño e vai colocar a tarxeta nun prato que se coloca nun cáliz. Unha vez rematada a votación, contabilízanse os votos. O primeiro caixeiro abre cada tarxeta, observa o que hai escrito e pásao ao segundo caixeiro que á súa vez pásao ao terceiro. Este último le o nome en voz alta, pon a tarxeta e insíreo nun fío. Este fío así composto insírese nunha estufa e acéndese coa adición de aditivos que determinan a cor do fume. Negro se a votación rematou sen éxito e branco se se decidiu o novo Papa.

Neste momento pregúntase ao recén elixido se acepta a súa elección canónica na parte superior pontífice, e con que nome. Despois segue o aderezo coa sotana branca e as outras prendas que distinguen a figura do Papa. O último paso é o do anuncio. Desde a loxia central da basílica de San Pedro, o protodiaca di a seguinte frase: "annuntio vobis gaudium magnum, habemus Papam". O novo Papa aparece precedido da cruz procesional e impartirá unha bendición urbi et orbi.