Consello de hoxe 2 de setembro de 2020 da Venerable Madeleine Delbrêl

Venerable Madeleine Delbrêl (1904-1964)
misioneiro laico dos suburbios urbanos

O deserto de multitudes

Soidade, meu Deus,
non é que esteamos sós,
é que estás alí,
xa que antes de ti todo se converte en morte
ou todo se converte en ti. (...)

Somos nenos suficientes para pensar toda esta xente
é o suficientemente grande,
moi importante,
bastante vivo
para cubrir o horizonte cando miramos cara a ti.

Estar só,
non é ter superado aos homes ou deixalos;
estar só, é saber que es xenial, oh meu Deus,
que só ti es xenial,
e non hai moita diferenza entre a infinidade de grans de area e a infinidade de vidas humanas.

A diferenza non perturba a soidade,
como o que fai máis visibles as vidas humanas
aos ollos da alma, máis presente,
é a comunicación que teñen de ti,
a súa prodixiosa similitude
ao único que é.
É como unha franxa de ti e esta franxa
non prexudica a soidade. (...)

Non culpamos ao mundo,
non culpamos a vida
para velar o rostro de Deus por nós.
Esta cara, atopámola, é a que velará, absorberá todo. (...)

Que importa o noso lugar no mundo,
Que importa se está poboado ou despoboado,
onde queira que esteamos "Deus connosco",
esteamos onde esteamos.