O pensamento de Padre Pio hoxe 26 de novembro

Sexa, meus amados fillos, todos renunciaron nas mans do noso Señor, dándolle o resto dos teus anos e sempre rogádeo que os empregue para usalos na sorte da vida que máis lle gustará. Non te preocupes o teu corazón con vano promesas de tranquilidade, gusto e méritos; pero presenta ao teu noivo divino os teus corazóns, todos baleiros de calquera outro afecto pero non do seu amor casto, e implórao para enchelo pura e simplemente cos movementos, desexos e vontades propias do seu (amor) para que o teu corazón, como nai de perla, concibe só co orballo do ceo e non coa auga do mundo; e verás que Deus te axudará e que farás moito, tanto na elección como na realización.

Contou o pai Lino. Estaba rezando ao meu Anxo de Garda para intervir con Padre Pio en favor dunha señora que estaba moi enferma, pero parecíame que as cousas non cambiaron en absoluto. Padre Pio, preguei ao meu anxo gardián para que lle recomendase a esa señora - dixen en canto o vira - é posible que non o fixese? - "E que pensas, que é desobediente coma min e coma ti?

Contou o pai Eusebio. Eu ía a Londres en avión, contra o consello de Padre Pio que non quería que empregase este medio de transporte. Ao voar sobre a canle inglesa, unha violenta tormenta puxo o avión en perigo. Con terror xeral recitaba o acto de dor e, sen saber que máis facer, enviei ao Anxo Gardián a Padre Pio. De volta a San Giovanni Rotondo fun ao Pai. "Guagliò" - díxome - "Como estás? Todo saíu ben? " - "Pai, estaba perdendo a pel" - "Entón, por que non obedeces? - "Pero eu envioulle o Anxo Gardián ..." - "E grazas que chegou a tempo!"