A morte non é nada "o verdadeiro significado da vida eterna"

A morte non é nada. Non importa.
Acabo de saír na habitación seguinte.
Non pasou nada.
Todo segue exactamente como era.
Eu son eu e ti es ti
e a vida pasada que vivimos tan ben xuntos está inalterada, intacta.
O que antes eramos uns para os outros aínda o somos.
Chamádeme polo vello nome familiar.
Fálame do mesmo xeito agarimoso que sempre empregaches.
Non cambies o ton de voz,
Non te vexas solemne nin triste.
Segue rindo do que nos fixo rir,
desas pequenas cousas que tanto nos gustaban cando estabamos xuntos.

Sorrí, pensa en min e ora por min.
O meu nome sempre é a palabra coñecida de antes.
Dilo sen o máis mínimo rastro de sombra ou tristeza.
A nosa vida conserva todo o sentido que sempre tivo.
É o mesmo que antes,
Hai unha continuidade que non rompe.
Que é esta morte senón un trivial accidente?
Por que debería estar fóra da túa mente só porque estou fóra da túa vista?

Non estou lonxe, estou ao outro lado, á volta da esquina.
Todo está ben; non se perde nada.
Un breve momento e todo será coma antes.
E como nos riremos dos problemas de separación cando nos volvamos atopar!