A oración bate, o xaxún recibe, a misericordia recibe

Hai tres cousas, tres, irmáns, para os que a fe é firme, a devoción persiste, a virtude permanece: a oración, o xaxún, a misericordia. O que chama a oración, o xaxún consegue, recibe a misericordia. Estas tres cousas, a oración, o xaxún, a misericordia, son unha e reciben a vida uns dos outros.
O xaxún é a alma da oración e a misericordia, a vida do xaxún. Ninguén os divide, porque non se poden separar. O que só ten un ou non ten os tres xuntos, non ten nada. Polo tanto quen reza, rápido. Quen xaxún ten piedade. Quen quere escoitar ao preguntar, oe a quen lle fai unha pregunta. Quen queira atopar o corazón de Deus aberto a si mesmo non debería pechar o seu aos que o suplican.
Quen xaxún debe comprender ben o que significa para os demais non ter nada que comer. Escoita aos que teñen fame se queres que Deus goce do seu xaxún. Teña compaixón, os que esperan compaixón. Quen pide misericordia, exércea. Quen queira que se lle conceda un regalo, ábrelle a man aos demais. Un mal solicitante é quen nega aos demais o que pide por si mesmo.
Oh home, sé ti mesmo a regra da misericordia por ti mesmo. A forma en que queres que che mostre a misericordia, úsaa aos demais. A amplitude da misericordia que queres para ti, tena para os demais. Ofrece aos demais esa mesma misericordia que desexas por ti mesmo.
Polo tanto, que a oración, o xaxún e a misericordia sexan para nós unha única forza mediadora con Deus, sexan unha única defensa para nós, unha única oración baixo tres aspectos.
Canto perdemos con desprezo, conquistemos con xaxún. Sacrificamos as almas con xaxún porque non hai nada máis agradable que poidamos ofrecer a Deus, como demostra o profeta cando di: "Un espírito contrito é un sacrificio a Deus, un corazón roto e humillado, ti, Deus, non desprezas "(Sal 50, 19).
Oh home, ofrécelle a túa alma a Deus e ofrécelle a oblación do xaxún, para que a hostia sexa pura, o sacrificio santo, a vítima viva, que che quede e se lle dea a Deus. Quen non lle dea isto a Deus non será desculpado, porque non pode deixar de ter a si mesmo para ofrecer. Pero para que todo isto sexa aceptado, debe ir acompañado de misericordia. O xaxún non brota se non se rega con piedade. O xaxún seca se seca a misericordia. O que a choiva é para a terra é piedade para o xaxún. Aínda que suaviza o corazón, purifica a carne, solta os vicios, sementa virtudes, máis rápido non colle froito se non deixa fluír os ríos de misericordia.
O que xaxún, sabe que o teu campo seguirá rápido se a misericordia segue a ser rápida. Pola contra, o que deus con misericordia volverá ao teu hórreo con abundancia. Polo tanto, home, para que non teñas que perder por querer gardar por ti mesmo, dállo aos demais e logo recollerás. Dálle a si mesmo, dándolle aos pobres, porque o que legou a outro non o terá.