A soberanía de Deus: o que cómpre saber

A soberanía de Deus significa que como gobernante do universo, Deus é libre e ten o dereito de facer o que queira. Non está vinculado nin limitado polos ditados dos seus seres creados. Ademais, ten un control total sobre todo o que ocorre aquí na Terra. A vontade de Deus é a causa final de todas as cousas.

A soberanía (pronunciado SOV ur un tee) na Biblia exprésase a miúdo na lingua da realeza: Deus goberna e reina sobre todo o universo. Non se pode contrarestar. El é o Señor do ceo e da terra. Está no trono e o seu trono é un símbolo da súa soberanía. A vontade de Deus é suprema.

Un obstáculo
A soberanía de Deus é un obstáculo para os ateos e os non crentes que piden que se Deus está en total control, eliminas todo o mal e o sufrimento do mundo. A resposta do cristián é que a soberanía de Deus está máis aló do entendemento humano. A mente humana non pode comprender por que Deus permite o mal e o sufrimento; en cambio, estamos chamados a ter fe e confianza na bondade e no amor de Deus.

O bo propósito de Deus
O resultado de confiar na soberanía de Deus é saber que as súas boas intencións serán alcanzadas. Nada pode estar no camiño do plan de Deus; a historia traballarase segundo a vontade de Deus:

Romanos 8:28
E sabemos que Deus fai que todo funcione para o ben de quen ama a Deus e está chamado segundo o seu propósito para eles. (NLT)
Efesios 1:11
Ademais, porque estamos unidos con Cristo, recibimos unha herdanza de Deus, porque nos elixiu de antemán e fai que todo funcione segundo o seu plan. (NLT)

Os propósitos de Deus son a realidade máis importante da vida do cristián. A nosa nova vida no Espírito de Deus está baseada nos seus propósitos para nós, e ás veces inclúe o sufrimento. As dificultades desta vida teñen un propósito no plan soberano de Deus:

Xacob 1: 2-4, 12
Queridos irmáns e irmás, cando xorden problemas de calquera tipo, considérano unha oportunidade de moita alegría. Porque sabes que cando a túa fe está probada, a túa resistencia ten a oportunidade de crecer. Deixádeo medrar, porque cando a túa resistencia estea completamente desenvolta, serás perfecto e completo, non necesitarás nada ... Deus bendiga aos que soportan pacientemente os intentos e tentacións. Máis tarde recibirán a coroa de vida que Deus prometeu aos que o aman. (NLT)
A soberanía de Deus suscita un enigma
A soberanía de Deus tamén aumenta un congreso teolóxico. Se Deus realmente o controla todo, como poden os humanos ter o libre albedrío? Na Escritura e na vida cotiá queda claro que a xente ten libre albedrío. Tomamos eleccións boas e malas. Non obstante, o Espírito Santo insta ao corazón humano a escoller a Deus, unha boa elección. Nos exemplos do rei David e do apóstolo Paulo, Deus tamén traballa coas malas opcións do home para cambiar vidas.

A mala verdade é que os humanos pecaminosos non merecen nada dun santo Deus. Non podemos manipular a Deus en oración. Non podemos esperar unha vida rica e indolora, tal e como o propón o evanxeo da prosperidade. Tampouco podemos esperar chegar ao ceo porque somos unha "boa persoa". Xesucristo foi ofrecido a nós como un camiño para o ceo. (Xoán 14: 6)

Parte da soberanía de Deus é que a pesar da nosa indignidade, elixe amarnos e salvarnos de todos os xeitos. Dálles a todos a liberdade de aceptar ou rexeitar o seu amor.

Versos da Biblia sobre a soberanía de Deus
A soberanía de Deus está apoiada en moitos versos da Biblia, incluíndo:

Isaías 46: 9-11
Eu son Deus, e non hai máis nada; Eu son Deus e non hai ninguén coma min. Fago coñecemento do final dende o principio, dende a antigüidade, o que aínda está por chegar. Eu digo: "O meu propósito seguirá e farei o que me gustaría". ... O que dixen, que conseguirei; o que teño planeado, o que farei. (NIV)
Salmo 115: 3 O
o noso Deus está no ceo; fai o que lle gusta. (NIV)
Daniel 4:35
Todos os pobos da terra non se consideran nada. Fai como queiras cos poderes do ceo e cos pobos da terra. Ninguén pode meter a man nin dicir: "Que fixeches?" (NIV)
Romanos 9:20
Pero quen es ti, un ser humano, para responder a Deus? "O que se forma di quen o formou:" Por que me fixeches? "" (NVI)