A asistencia especial dos Anxos Gardiáns cando temos tribulacións

No lume, o ouro debe deitarse a escoria e adquirir o seu brillo; toda a terra está chea de escoria de tribulacións, demasiado, {33 [119]} e todos temos a nosa connosco. Non obstante, neste forno, todos os elixidos deberían ter o seu lugar; pero pode introducilo animadamente, só se reflicte que non o entra só; pero co seu bo anxo. No forno de Babilonia os tres nenos parecían estar sós; pero todos atopáronse en compañía do bo anxo, que se aseguraba de que esas chamas consumían só as cadeas das que estaban atadas os tres mozos, pero eran libres e esveltas para camiñar dentro deles, e logo saíron coa roupa totalmente ilesa.

Así usa o bo Anxo connosco nas nosas afliccións. Que só se consuman os lazos dos vicios, que nos manterían apegados á terra; entón as roupas das virtudes non sofren, de feito fanse máis preciosas, máis refinadas. Máis infunde doce confort nos nosos corazóns, agora nos amantes ofrecidos a Deus dores presentes, agora nas propias bágoas polos pecados pasados, agora en protestas {34 [120]} e resolucións dunha vida máis santa e máis regulada . E oh cantas almas afortunadas se perfeccionan no lume das tribulacións e que a partir de entón o seu Anxo presenta a Deus purificado, facéndoas cheas de alegría exclamar co profeta: Ti, Señor, queres de min a proba deste lume, e eu Doulle grazas, porque despois deste xuízo xa non atopo en min as iniquidades de antes. Oh feliz e bendito aquel que, con doce confianza, confire así o seu anxo e escoita as súas voces e segue os seus consellos. Ai os grandes pasos da virtude e do mérito! Oh fermoso triunfo do Santo Gardián sobre o inimigo común. O espírito malvado non pode deixar de arder de rabia ao ver como as nosas bágoas transformaban o noso gardián en preciosas xoias e o seu odio convértese para nós nun instrumento de felicidade eterna.

Meu querido Anxo, que tan ben sabe converter todas as tribulacións cara á túa alegría, ao meu ben e á ira do inimigo infernal, por favor, non me abandones {35 [121]} nestes momentos de maior necesidade. Que a miña paciencia nunca sexa vencida pola dor. Disipa a miña escuridade coas túas luces e as miñas angustias endulzadas coas túas comodidades, para que saiba bendecir as cruces que Deus me manda, para gozar de perfectos consolos no ceo durante todos os séculos.

PRÁCTICA
No acoso que lle será conveniente reunirse mentres conversa entre os homes, especialmente de natureza e costumes diferentes aos seus, animádevos a toleralos tamén por esta razón, é dicir, a gozar sen fin da compañía dos santos anxos no ceo.

EXEMPLO
A comodidade que o Anxo da Garda lle deu á virxe s. Liduina na súa longa enfermidade. Aos dez anos caeu nunha enfermidade moi grave; febres ardentes, dores moi agudas, {36 [122]} feridas para toda a vida, úlceras, podremia convertérona nun verdadeiro retrato do santo Xob. Ao principio parecía algo sen vida; pero recorrendo ao seu Anxo da Garda, sentiu todo tipo de consolo polas frecuentes aparicións que lle facía; «Non hai nada acedo, dixo, que non se volva doce cando vexo ao meu Anxo ou penso nas súas palabras. É tan fermoso que, se Deus non gardaba a miña vida, para sufrir máis polo seu amor, morrería del polo transporte da alegría. Unha soa ollada dela arrincaríame a alma e o corazón do peito "A enfermidade de Liduina durou máis de trinta e oito anos, o seu corpo foi devorado por vermes e case desfeito, pero para o ánimo do seu Anxo que lle ofreceu cada sub ollo á dolorosa paixón do Salvador, á eterna recompensa que se produciría por tales sufrimentos, todo o sufrido con coraxe e todas as tribulacións, todas as súas dores {37 [123]} só serviron para facela máis pura e santa. (Tom. De Kempis. Rainaldi).

Fonte: O devoto do Anxo da Garda (Don Bosco) - Asistencia especial dos Anxos Santos nas tribulacións