A virtude da paciencia imitando a María

A ALMA DO PACIENTE, CON MARIA INMACULADA

1. As dores de María. Xesús, aínda que Deus, quixo sufrir dores e tribulacións na súa vida mortal; e, se fixo á súa nai libre do pecado, ¡non a liberou en absoluto do sufrimento e do sufrimento! María sufriu no seu corpo pola pobreza, polas dificultades do seu humilde estado; sufriu no seu corazón e as sete espadas que a atravesaron fixeron de María a Nai das Dores, a Raíña dos Mártires. Entre tantas dores, como se portou María? Resignada, tolerounas con Xesús.

2. As nosas dores. A vida humana é un enredo de espiñas; as tribulacións sucédense sen tregua; pesa sobre nós a condena ao pan da dor, pronunciada contra Adán; pero as mesmas dores poden converterse nunha penitencia polos nosos pecados, nunha fonte de moitos méritos, nunha coroa para o Ceo, onde se sofren con resignación ... E como os soportamos? Por desgraza con cantas queixas! Pero con que mérito? ¿Non nos parecen as palliñas como vigas ou montañas?

3. A alma paciente, con María. Os moitos pecados cometidos merecerían castigos moito máis graves. Non debería nin o simple pensamento de evitar o Purgatorio animarnos a escurecer con gusto na vida? Somos irmáns do paciente Xesús: por que non imitalo? Hoxe imitamos o exemplo de María na súa renuncia. Sufrimos en silencio con Xesús e por Xesús; soportemos con xenerosidade calquera tribulación que Deus nos manda; sufrimos constantemente ata conseguir a coroa. Promételo?

PRÁCTICA. - Recita nove Ave María coa exaculación: sexa bendito etc; sufrir sen queixarse.