Leonardo di Noblac, o Santo do 6 de novembro, historia e oración
Mañá sábado 6 de novembro conmemórase a Igrexa Católica Leonardo de Noblac.
É un dos santos máis populares de toda Europa Central, ata o punto de que se lle dedicaron nada menos que 600 capelas e igrexas, entre elas a de Inchenhofen, na Suabia bávara, que na Idade Media foi incluso a cuarto destino de peregrinacións no mundo despois de Xerusalén, Roma e Santiago de Compostela.
O nome deste abade francés está indisolublemente ligado ao destino dos condenados. De feito, tendo obtido do Rei o poder de liberar aos prisioneiros, Leonardo corre a todos os lugares onde descobre que están.
Ademais, moitos presos que viron romper as súas cadeas coa mera invocación do seu nome, buscan refuxio no seu mosteiro, onde se lles ofrece poder traballar no bosque en lugar de seguir roubando para o seu sustento. Leonardo morreu en 559 preto de Limoges. Ademais das mulleres en traballo e presos, tamén se lle considera o patrón de noivos, campesiños, ferreiros, comerciantes de froitas e mineiros.
Segundo algunhas fontes, Leonardo era un cortesán franco que se converteu San Remixio: rexeitou a oferta dun asento do seu padriño, o rei Clodoveo I, e fíxose monxe en Micy.
Viviu como eremita en Limoges e foi recompensado polo rei con toda a terra que podía montar nun burro nun día para as súas oracións. Fundou o mosteiro de Noblac nos terreos que lle foi concedido e medrou na cidade de Saint-Leonard. Alí permaneceu para evanxelizar os arredores ata a súa morte.
ORACIÓN A SAN LEONARDO DE NOBLAC
Ó bo pai san Leonardo, escollínte como o meu patrón e o meu intercesor ante Deus, volva a túa mirada misericordiosa cara a min, o teu humilde servo, e eleva a miña alma cara aos bens eternos do Ceo. Protéxeme contra todo mal, contra os perigos do mundo e as tentacións do demo. Inspírame amor verdadeiro e verdadeira devoción por Xesucristo, para que os meus pecados sexan perdoados e, en virtude da túa santa intercesión, eu sexa. fortalecidos na fe, vivificados na esperanza e ardentes na caridade.
Hoxe e especialmente na hora da miña morte, encomendome á túa santa intercesión, cando ante a corte de Deus terei que dar conta de todos os meus pensamentos, palabras e obras; para que, despois desta curta peregrinación terrea, me reciba nos eternos tabernáculos e, xunto con vós, louve, venere e glorifique a Deus Todopoderoso, por toda a eternidade. Amén.