O inferno contado por sor Faustina Kowalska a instancias de Deus

Faustina Kowalska, nada en 1905 e canonizada en 2000. Entra no convento aos 20 anos, durante 13 anos recibe revelacións, visións, estigmas, o don da omnipresencia e das profecías. Morre aos 33 anos, despois dunha vida aparentemente sinxela.

A verdade reside no seu diario: 400 páxinas nas que un dos maiores místicos do século pasado describe detalladamente a súa propia vida interior e as visións que Xesús misericordioso lle propuxo. A profecía sobre o papa Wojtyla, que a canonizou durante o seu pontificado, é significativa:

"A CHISPA SAIRÁ DE POLONIA QUE PREPARARÁ O MUNDO PARA A MIÑA ÚLTIMA VEÑA".

Pero aínda máis significativa é a visión do inferno, que Deus lle mandou testemuñar:
“É un lugar de gran tormento en toda a súa extensión aterradora. Estas son as distintas dores que vin: a primeira dor, a que constitúe o inferno, é a perda de Deus; o segundo, o arrepentimento constante da conciencia; o terceiro, a conciencia de que ese destino nunca cambiará; o cuarto castigo é o lume que penetra na alma pero non a aniquila; é unha terrible dor: é un lume puramente espiritual acendido pola ira de Deus; o quinto castigo é a escuridade continua, un horrible asfixiante fedor e, aínda que está escuro, os demos e as almas condenadas vense e ven todo o mal dos demais e os seus; a sexta pena é a compañía constante de satán; o sétimo castigo é terrible desesperación, odio a Deus, imprecacións, maldicións, blasfemias. Son dores que todos os condenados sofren xuntos, pero este non é o final dos tormentos. Hai tormentos particulares para as distintas almas que son os tormentos dos sentidos. Toda alma con aquilo que pecou é atormentada dun xeito tremendo e indescritible. Hai horribles covas, abismos de tormentos, onde cada tortura é diferente das outras. Eu morrería á vista desas horribles torturas, se a omnipotencia de Deus non me sostivera O pecador sabe que co sentido co que peca será torturado para toda a eternidade. Escribo por orde de Deus, para que ningunha alma se xustifique dicindo que non hai inferno ou que ninguén estivo nunca e ninguén sabe como é. Eu, irmá Faustina, estiven no abismo do inferno por orde de Deus, para dicir ás almas e testemuñar que o inferno existe ”.