Lourdes: curado despois da meninxite

Francis PASCAL. Despois dunha meninxite ... Nado o 2 de outubro de 1934, residente en Beaucaire (Francia). Enfermidade: cegueira, parálise dos membros inferiores. Sanado o 2 de outubro de 1938, aos 3 anos e 10 meses. Milagre recoñecido o 31 de maio de 1949 por Mons. Ch De Provenchères, arcebispo de Aix en Provence. É a segunda recuperación dun neno pequeno na lista dos milagrosos. A súa historia só se revela despois de 8 anos debido á Segunda Guerra Mundial. En decembro de 1937 vén unha meninxite para destruír o curso da nova existencia de Francisco. Aos 3 anos e 3 meses, as consecuencias desta terrible enfermidade son graves para el e a súa familia: parálise das pernas e, menos severamente, dos brazos e perda de visión. Concedeselle unha esperanza de vida moi pequena ... e desgraciadamente este prognóstico está certificado por unha decena de médicos que son consultados antes de que o neno sexa levado a Lourdes, a finais de agosto de 1938. Despois do segundo baño, o neno atopa a vista e a súa parálise desaparece. Ao regresar a casa, de novo é examinado polos médicos. Estes falan entón dunha cura certa e cientificamente inexplicable. Francis Pascal nunca saíu das beiras do Ródano onde vive en paz.

ORACIÓN en LOURDES

Oh fermosa Inmaculada Concepción, prostrome aquí diante da túa bendita Imaxe e reuninme en espírito aos innumerables peregrinos, que na gruta e no templo de Lourdes sempre te loan e bendecen. Prometo fidelidade perpetua e conságroche os sentimentos do meu corazón, os pensamentos da miña mente, os sentidos do meu corpo e toda a miña vontade. Deh! Ó Virxe Inmaculada, procúrate antes de nada un lugar na Patria Celestial e concédeme graza ... e que chegue pronto o ansiado día, cando chegues a contemplarte gloriosamente no Paraíso, e alí por sempre eloxios e grazas vostede polo seu tenro patrocinio e bendiga á SS, Trindade que o fixo poderoso e misericordioso. Amén.

ORACIÓN de Pío XII

Dócil á invitación da túa voz materna, Virxe Inmaculada de Lourdes, corremos en pé cara á gruta, onde te dignaches a aparecer para amosar aos pecadores o camiño da oración e a penitencia e dispensar aos que sofren as grazas e as marabillas dos teus. bondade soberana. O candida Visión do Paraíso, elimina das mentes a escuridade do erro coa luz da fe, levanta as almas rotas co perfume celeste da esperanza, revive os áridos corazóns coa onda divina da caridade. Organiza que amemos e servamos ao teu doce Xesús, para merecer a felicidade eterna. Amén