Maio, mes de María: día de meditación 17

NOSA DE PERSOVE

DÍA 17
Ave María.

Invocación. - María, nai de misericordia, roga por nós!

NOSA DE PERSOVE
No Evanxeo dise: «Quen persiste ata o final, será salvo! »(San Mateo, XXIV, 13).
O Señor require non só os principios da boa vida, senón o final, e dará o premio a aqueles que perseveran. A perseverancia chámase xustamente a porta ao ceo.
A vontade humana é débil; agora detesta o pecado e despois o comete; un día decide cambiar a súa vida e ao día seguinte retoma os malos hábitos. Perseverar sen caídas nin desaceleracións é unha graza de Deus, que debe ser solicitada persistentemente na oración; sen el, ponse en perigo de prexudicarte.
Cantos, como nenos, eran pequenos anxos e logo na súa xuventude convertéronse en diaños e continuaron a súa mala vida ata a morte!
Cantas doncelas e xovencas piadosas e exemplares, nun determinado período da súa vida, por mor dunha mala oportunidade, se comprometeron a pecar, con escándalo da familia e dos arredores, e logo morreron na impenitencia.
O pecado que leva á impenitencia final é a impureza, porque este vicio quita o gusto das cousas espirituais, pouco a pouco faiche perder a fe, se une tanto que xa non te aparta do mal e adoita levar aos sacrilexios da confesión e Comuñón.
Sant'Alfonso di: Para os que tiveron o costume dun vicio impuro, fuxir nas próximas ocasións máis perigosas non é suficiente, pero tamén debe afastar as remotas ocasións, evitando eses saúdos, eses agasallos, eses billetes e outros ... (S. Alfonso - Aparello á morte). "A nosa fortaleza, di o profeta Isaías, é como a fortaleza do remolque colocada na chama" (Isaías, I, 31). Quen se pon en perigo coa esperanza de non pecar, é coma aquel tolo que finxiu camiñar a lume sen queimarse.
Refírese en historias eclesiásticas que unha santa matrona desempeñou o pésimo oficio de enterrar aos mártires da fe. Unha vez atopou un que aínda non caducara e o trouxo á súa casa. Aquel home curou. Pero que pasou? Na ocasión, estas dúas santas persoas (como entón puiden chamarme) gradualmente tamén perderon a fe.
Quen pode confiarse en si mesmo ao pensar no miserable fin do rei Saúl, Salomón e Tertuliano?
A áncora da salvación para todos é a Madonna, Nai da perseveranza. Na vida de Santa Brigida lemos que un día este Santo escoitou a Xesús falar coa Santísima Virxe así: pregúntalle a miña nai canto queres, xa que só se pode responder a calquera das túas preguntas. Nada de ti, oh nai, non me negaches vivindo na terra e nada che nego, estando no ceo. -
E á mesma Santa Nosa Señora dixo: Chámome Nai da misericordia e tal son porque tal me converteu na Divina Piedade. -
Por iso, pedimos á raíña do ceo a graza da perseveranza e pedímoslla especialmente durante a Consagración, na Santa Misa, recitando con fe a Santa María.

EXEMPLO

Denúnciase un feito moi significativo. Mentres un crego confesaba nunha igrexa, viu a un mozo asentarse a poucos pasos do confesionario; parecía que quería e non quería confesar; a súa inquedanza apareceu da súa cara.
Nun momento determinado o cura chamoulle: ¿Queres confesar? - Ben ... confeso! Pero a miña confesión será longa. - Ven comigo a unha habitación solitaria. -
Cando rematou a confesión, o penitente dixo: Canto confesei, tamén o podes dicir desde o púlpito. Cóntalle a todos a misericordia da nosa Señora cara a min. -
Entón o novo comezou a súa acusación: creo que Deus non me perdoará os meus pecados !!! Ademais dos innumerables pecados de deshonestidade, máis a pesar de Deus que de satisfacción, lancei un crucifixo por desprezo e odio. Moitas veces me comuniquei con sacrilexio e pisotei a Partícula Santa. -
Tamén narrarei que pasando por diante da Igrexa, sentira un grande impulso para entrar nela e, incapaz de resistir, entrara nela; sentira, estando na Igrexa, un gran arrepentimento da conciencia con certa vontade de confesar e por iso se achegara ao confesionario. O sacerdote, abraiado con esta asombrosa conversión, preguntoulle: ¿Tiveches algunha devoción pola Nosa Señora neste período? - Non, pai! Pensei que estaba condenado. - Non obstante, aquí ten que estar a man da Madonna! Pensa mellor, intenta recordar se fixeches algunha acción de respecto á Santísima Virxe. Ten algo sagrado? - O mozo destapou o peito e mostrou a Abitino de Nosa Señora das Dores. - Ai, fillo! Non ves que foi Nosa Señora quen che deu graza? A Igrexa, onde entrou, está dedicada á Virxe. Amo a esta boa mamá, grazas e non volvas a pecar. -

Láminas. - Elixe un bo traballo, que se debe facer todos os sábados, para que Nosa Señora poida axudarnos a perseverar na bondade ata o final da vida.

Ejaculación. - María, nai de perseverancia, cérrome no teu corazón!