Meditación do 16 de maio "O novo mandamento"

O Señor Xesús afirma que dá un novo mandamento aos seus discípulos, é dicir, que se aman uns aos outros: "Doulles un novo mandamento: que te ames uns aos outros" (Xn 13:34).
Pero, ¿este mandamento non existía xa na antiga lei do Señor, que prescribe: "Amarás ao teu próximo como a ti mesmo"? (Lv 19, 18). Por que entón o Señor di novo un mandamento que parece tan antigo? ¿É un novo mandamento porque nos quita o vello para vestir o novo? Claro. Fai novo a quen o escoita ou mellor dito a quen se lle mostra obediente. Pero o amor que se rexenera non é puramente humano. Isto é o que o Señor distingue e cualifica coas palabras: "Como eu te amei" (Xn 13).
Este é o amor que nos renova, para que nos convertamos en homes novos, herdeiros do novo pacto, cantantes dunha nova canción. Este amor, queridos irmáns, renovou aos antigos xustos, aos patriarcas e aos profetas, como despois renovou aos apóstolos. Este amor agora tamén renova a todos os pobos e de toda a raza humana, espallados pola terra, forma un novo pobo, o corpo da nova Noiva do Fillo único de Deus, do que falamos na Canción dos Cantos: Quen é ela que sobe brillante de brancura? (cf. Ct 8: 5). Certamente brillo de brancura porque se renova. De quen se non do novo mandamento?
Para iso, os membros están atentos entre si; e se un membro sofre, todos sofren con el e, se un é honrado, todos se alegran con el (cf. 1 Cor 12: 25-26). Escoitan e poñen en práctica o que o Señor ensina: "Douche un novo mandamento: que te ames uns aos outros" (Xn 13), pero non como amas aos que seducen, nin como amas aos homes pola única o feito de que sexan homes. Pero como aman aos que son deuses e fillos do Altísimo, a ser irmáns do seu único Fillo. Querernos con ese amor co que el mesmo amaba aos homes, aos seus irmáns, para poder guialos onde o desexo se satisfará cos bens (cf. Sal 34: 102).
O desexo estará plenamente satisfeito cando Deus estea en todos (cf. 1 Cor 15:28).
Este é o amor que nos deu o que nos recomendou: "Como eu te amei, así tamén vos amades uns aos outros" (Xn 13:34). Por iso, amounos porque tamén nos queremos. Queríanos e, polo tanto, quería que estivesemos unidos polo amor mutuo, de xeito que fósemos o Corpo da cabeza suprema e as extremidades estreitadas por un vínculo tan doce.