A meditación de hoxe: Busca sabedoría

Obtemos comida que non pereza, fagamos o traballo da nosa salvación. Traballamos na viña do Señor, para que poidamos merecer o noso diñeiro diario. Actuemos á luz da sabedoría que di: O que fai as súas obras á miña luz non pecará (cfr. Sir 24:21). "O campo é o mundo" (Mt 13:38), di a Verdade. Cavilamos nel e atopamos o tesouro escondido. Sacámolo. De feito, é a mesma sabedoría que se extrae do agocho. Todos o buscamos, todos o queremos.
Di: "Se queres preguntar, pregunta, converte, ven!" (Is 21:12) Vostede me pregunta de que converter? Afástate dos teus antojos. E se non o atopo nos meus desexos, onde podo atopar esta sabedoría? Pois a miña alma anhela. Se o queres, certamente atopalo. Pero atopalo non basta. Unha vez atopado, debe verterse ao corazón dunha boa forma, presionado, axitado e desbordado (cf. Lc 6, 38). E con razón. De feito: Bendito é o home que atopa sabedoría e ten prudencia na abundancia (ver Pro 3, 13). Busca nel mentres o atopes e mentres estea preto de ti, invócao. ¿Queres sentir o cerca que estás de ti? Cerca de ti está a palabra no teu corazón e na túa boca (cf. Rom 10: 8), pero só se a buscas cun corazón erguido. Así que de feito atoparás sabedoría no teu corazón e estarás cheo de prudencia na túa boca; pero coidado de que flúa cara a ti, non de que flúa ou sexa rexeitado.
Seguro que atopaches mel, se atopaches sabedoría. Simplemente non coma demasiado, porque non teño que rexeitalo despois de saciarche. Coma para que sempre teña fame. De feito, a sabedoría di: "Os que me alimentan aínda terán fame" (Sir 24:20). Non teñas en conta demasiado o que tes. Non coma saciedade para non rexeitar e porque o que pensas que ten, non se arrincou de ti, xa que antes descoidaches. De feito, non se debería desistir de buscar ou invocar a sabedoría, mentres que se pode atopar mentres está preto. Se non, como di o propio Salomón, como quen come moita mel recibe danos, así o que quere examinar a maxestade divina é esmagado pola súa gloria (cf. Pro 25, 27). Do mesmo xeito que o home que atopa a sabedoría é bendicido, tamén é bendicido, ou aínda máis bendito, o que habita na sabedoría. Isto, de feito, quizais se refire á súa abundancia.
Por suposto, nestes tres casos hai unha abundancia de sabedoría e prudencia na túa boca: se tes a confesión da túa iniquidade na boca, se tes grazas e o canto de eloxios, se tamén tes unha conversa edificante. En realidade "co corazón crese obter xustiza e coa boca un fai que a profesión de fe teña salvación" (Rom 10: 10). Tamén: o xusto fai de si mesmo o seu acusador dende o comezo do seu refrán (cfr. Pro 18, 12), no medio debe magnificar a Deus e nun terceiro momento debe encherse de sabedoría para construír o seu próximo.