Meditación hoxe: comprender a graza de Deus

O Apóstolo escribe aos Gálatas para que comprendan que a graza os afastou do dominio da Lei. Cando se lles predicou o evanxeo, había algúns que viñeran da circuncisión que, aínda que eran cristiáns, aínda non entendían o don do evanxeo e, polo tanto, querían cumprir as prescricións da Lei que o Señor impuxera aos que non servían a xustiza, senón o pecado. . Noutras palabras, Deus deu unha lei xusta aos homes inxustos. Destacou os seus pecados, pero non os borrou. De feito, sabemos que só a graza da fe, a través da caridade, quita os pecados. Pola contra, os conversos do xudaísmo afirmaron situar aos gálatas baixo o peso da lei, que xa estaban no réxime de graza, e afirmaron que o Evanxeo non serviría de nada aos gálatas se non se deixaban circuncidar e non se sometían a todas as prescricións. formalidades do rito xudeu.
Por esta convicción comezaran a ter sospeitas cara ao apóstolo Paulo, que predicara o evanxeo aos gálatas e culpouno de non seguir a liña de conduta dos outros apóstolos que, segundo eles, induciron aos pagáns a vivir como xudeus. Mesmo o apóstolo Pedro sucumbira ás presións desas persoas e fora inducido a comportarse dun xeito que levou á crenza de que o evanxeo non faría nada aos pagáns se non se sometían ás imposicións da Lei. Pero o propio apóstolo Paulo distraeuno desta dobre liña de conduta, como relata nesta carta. O mesmo problema tamén se aborda na carta aos romanos. Non obstante, parece haber algunha diferenza, debido a que nesta san Pablo resolve a disputa e resolve a disputa que estalara entre os que viñan dos xudeus e os que procedían do paganismo. Non obstante, na carta aos gálatas diríxese a quen xa se viu perturbado polo prestixio dos xudaizantes que os obrigaron a respectar a lei. Comezaran a crelos, coma se o apóstolo Paulo predicara mentiras, invitándoos a non ser circuncidados. Por iso comeza así: "Estou abraiado de que tan axiña pases do que te chamou coa graza de Cristo a outro evanxeo" (Gál 1).
Con este debut quixo facer unha discreta referencia á polémica. Así, no mesmo saúdo, proclamarse apóstolo, "nin por parte dos homes nin por medio do home" (Gál 1), - notar que tal declaración non se atopa en ningunha outra carta - amosa con bastante claridade que aqueles heraldos de as ideas falsas non viñeron de Deus senón dos homes. Non debía ser tratado como inferior aos outros apóstolos no que respecta á testemuña evanxélica. Sabía que era un apóstolo non dos homes, nin do home, senón de Xesucristo e Deus Pai (cf. Gál 1).