Meditación hoxe: a verdade xurdiu da terra

Esperta, home: por ti Deus converteuse en home. "Esperta, o que dormes, resucita de entre os mortos e Cristo iluminarache" (Ef 5:14). Por ti, digo, Deus converteuse en home.
Morrerías para sempre se non nacera a tempo. Non liberaría a túa natureza do pecado se non tivese unha natureza semellante ao pecado. A perpetua miseria teríache posuído de non ter outorgado esta misericordia. Non terías recuperado a túa vida se non se atopara coa túa propia morte. Fallarías se non te axudara. Perecerías se non viñera.
Preparémonos para celebrar con ledicia a chegada da nosa salvación, da nosa redención; para celebrar o día da festa no que o gran e eterno día veu do seu gran e eterno día no noso día temporal tan curto. "El converteuse en nós xustiza, santificación e redención porque, como está escrito, todo o que se gaba pode presumir no Señor" (1 Cor 1: 30-31).
"A verdade xermolou da terra" (Sal 84, 12): naceu da Virxe Cristo, que dixo: "Eu son a verdade" (Xn 14, 6). "E a xustiza mirou desde o ceo" (Sal 84, 12). O home que cre en Cristo, nacido para nós, non recibe a salvación de si mesmo, senón de Deus. "A verdade xermolou da terra", porque "a Palabra fíxose carne" (Xn 1, 14). "E a xustiza apareceu do ceo", porque "todo bo agasallo e todo agasallo perfecto veñen de arriba" (Xn 1:17). "A verdade xermolou da terra": a carne de María. "E a xustiza mirou desde o ceo", porque "o home non pode recibir nada se non lle foi dado do ceo" (Xn 3, 27).
"Xustificados pola fe, estamos en paz con Deus" (Rm 5: 1) porque "a xustiza e a paz bicáronse" (Sal 84, 11) "para o noso Señor Xesucristo", porque "a verdade xermolou da terra" (Sal 84, 12). "A través del temos acceso a esta graza na que nos atopamos e da que nos gabamos coa esperanza da gloria de Deus" (Rom 5: 2). Non di "da nosa gloria", senón "da gloria de Deus", porque a xustiza non chegou a nós, senón que "mirou do ceo". Polo tanto, "o que gloria" gloríase no Señor, non en si mesmo.
Do ceo, de feito, polo nacemento do Señor da Virxe ... escoitouse o himno dos anxos: "Gloria a Deus no máis alto e paz na terra aos homes de boa vontade" (Lc 2, 14). Como podería vir a paz na terra, se non porque a verdade xurdiu da terra, é dicir, Cristo naceu da carne? "El é a nosa paz, o que creou un dos dous pobos" (Ef 2:14) para que sexamos homes de boa vontade, ligados docemente polo vínculo da unidade.
Alegrémonos, por tanto, desta graza para que a nosa gloria sexa testemuña dunha boa conciencia. Non nos gloriamos en nós mesmos senón no Señor. Díxose: "Ti es a miña gloria e levanta a cabeza" (Sal 3: 4): e que graza dun Deus maior podería brillar sobre nós? Tendo un Fillo unigénito, Deus fíxoo fillo do home e, viceversa, fíxoo de Deus ao fillo do home. Busque o mérito, a causa, a xustiza e vexa se algunha vez atopa algo que non sexa graza

de Santo Agostiño, bispo