Meditación hoxe: o matrimonio de Cristo coa Igrexa

"Tres días despois houbo voda" (Xn 2, 1). Que é este matrimonio se non os desexos e as alegrías da salvación humana? De feito, a salvación celébrase no simbolismo do número tres: ben pola confesión da Santísima Trindade ou ben pola fe da resurrección, que tivo lugar tres días despois da morte do Señor.
En canto ao simbolismo da voda, lembramos que noutra pasaxe do Evanxeo dise que o fillo máis novo é acollido ao seu regreso con música e danzas, incluíndo suntuosas prendas de voda, para simbolizar a conversión do pobo pagán.
"Como un noivo que sae do cuarto da noiva" (Sal 18: 6). Cristo descendeu á terra para unirse á Igrexa a través da súa encarnación. A esta Igrexa reunida entre os pobos pagáns, deulle promesas e promesas. A súa redención como promesa, como promesa de vida eterna. Todo isto, polo tanto, foi un milagre para os que viron e un misterio para os que entendían.
De feito, se reflexionamos profundamente, entenderemos que na propia auga se presenta unha certa imaxe do bautismo e da resurrección. Cando unha cousa xorde por proceso interno doutra ou cando se trae unha criatura inferior para unha conversión secreta a un estado superior, atopámonos cun segundo nacemento. As augas transfórmanse de súpeto e máis tarde transformarán aos homes. En Galilea, polo tanto, a través da obra de Cristo, a auga convértese en viño; a lei desaparece, ten lugar a graza; a sombra foxe, a realidade apodérase; as cousas materiais compáranse coas espirituais; a vella observancia dá paso ao Novo Testamento.
O bendito apóstolo afirma: "As cousas vellas faleceron, aquí nacen cousas novas" (2 Cor 5:17). Como a auga contida nos frascos non perde nada do que era e comeza a ser o que non era, así a Lei non se viu minguada pola chegada de Cristo senón que se beneficiou, porque recibiu a súa conclusión.
A falta de viño, sérvese outro viño; o viño do Antigo Testamento é bo; pero o do Novo é mellor. A carta esgota o Antigo Testamento ao que obedecen os xudeus; o Novo ao que obedecemos restaura o sabor da graza. O viño "bo" é o mandamento da Lei que di: "Amarás ao teu próximo e odiarás ao teu inimigo" (Mt 5, 43), pero o viño do Evanxeo que é "mellor" di: "En cambio dígoche: Amor os teus inimigos e fai o ben aos teus perseguidores "(Mt 5:44).