Meditación hoxe: a encarnación que nos redimiu

Deus e todas as obras de Deus son a gloria do home; e o home é o lugar onde se reúne toda a sabedoría e poder de Deus. Como o médico demostra a súa habilidade nos enfermos, tamén Deus se manifesta nos homes. Por iso, Pablo afirma: "Deus pechou todas as cousas na escuridade da incredulidade para amosar misericordia de todos" (cf. Rom 11:32). Non se refire aos poderes espirituais, senón ao home que se colocou ante Deus nun estado de desobediencia e perdeu a inmortalidade. Pero máis tarde obtivo a misericordia de Deus polos méritos e polo seu Fillo. Así tiña nel a dignidade dun fillo adoptivo.
Se o home recibirá sen vano orgullo a auténtica gloria que procede do que foi creado e de quen o creou, é dicir, de Deus, o todopoderoso, o artífice de todas as cousas que existen e se permanecerá no amor por el con respectuosa submisión e acción de grazas continua, recibirá aínda maior gloria e progresará cada vez máis deste xeito ata que se fai semellante ao que morreu para salvalo.
De feito, o propio Fillo de Deus descendeu "a unha carne semellante á do pecado" (Rom 8: 3) para condenar o pecado e, despois de condenalo, excluílo por completo da raza humana. Chamou ao home a semellanza de si mesmo, converteuno en imitador de Deus, púxoo no camiño indicado polo Pai para que puidese ver a Deus e deulle o Pai como agasallo.
A Palabra de Deus colocou a súa morada entre os homes e converteuse en Fillo do home, para acostumar ao home a comprender a Deus e para acostumar a Deus a facer a súa morada no home segundo a vontade do Pai. Por esta razón, o propio Deus deunos como "sinal" da nosa salvación a aquel que, nacido da Virxe, é Emanuel: xa que o mesmo Señor foi o que salvou aos que por si mesmos non tiñan posibilidade de salvación.
Por esta razón, Pablo, indicando a debilidade radical do home, di: "Sei que o ben non habita en min, é dicir, na miña carne" (Rom 7:18), xa que o ben da nosa salvación non vén de nós, senón de Deus E de novo Paulo exclama: «¡Desgraciado! Quen me liberará deste corpo condenado á morte? " (Rom 7:24). Entón presenta ao liberador: O amor gratuíto do noso Señor Xesucristo (cf. Rom 7).
O propio Isaías predixera isto: fortalécete, mans mansas e xeonllos tambaleantes, coraxe, corazón perdido, consólate, non teñas medo; velaí o noso Deus, obra a xustiza, dará a recompensa. El mesmo virá e será a nosa salvación (cf. Is 35, 4).
Isto indica que temos salvación non de nós, senón de Deus, que nos axuda.

de San Ireneo, bispo