Medjugorje: o pai Jozo "porque a Nosa Señora nos di que xaxunemos"

Deus creou a todas as outras criaturas e sometiunas ao home; porén o home converteuse no seu escravo. Somos adictos a moitas cousas: da comida, do alcol, das drogas, etc. Cando estamos contaminados polo odio, ninguén pode persuadirche a que cambie, a graza debe intervir para que poida superar o satán, como Cristo no deserto.

Non é posible intervir a graza se non se fai sacrificio. Podemos prescindir de moitas cousas; pode vivir sen casas, como sucedeu na guerra en Mostar e Sarajevo para moitos. Nun segundo, esas persoas xa non tiñan casas. Todo é efémero: debemos descansar a nosa seguridade só en Cristo: Aquí está o meu Corpo para ti, aquí está o meu alimento, a eucaristía. Nosa Señora tiña prognosticado a guerra dez anos antes e dixo: "Podes evitalo coa oración e o xaxún". O mundo non confiou nas aparicións de Medjugorje e a guerra estalou.

Nosa Señora di: Oremos e rápido porque os tempos son malos. Moitos din que non é certo. Pero como isto non é certo? Vemos a guerra hoxe, pero mira: a guerra é peor que o ateísmo, o materialismo. Que pensas dunha nai que acepta suprimir ao seu fillo, un médico que acepta o aborto? E son miles! Non se pode dicir que só en Bosnia hai guerra, en Europa hai guerra e en todas partes porque non hai amor; na familia destruída e separada hai guerra. É por iso que é importante axiña, para ver como Satanás constrúe falsas formas de despistarnos do ben.

Hoxe frade Jozo fálanos da gran graza que recibiu toda a parroquia durante o primeiro xaxún: o desexo de confesar.

Un día Yakov veu á Igrexa e díxome que tiña unha mensaxe de Nosa Señora. Respondinlle a agardar o final da misa. Ao final púxeno no altar e el dixo: "Nosa Señora pediu o xexún". Era o mércores.

Preguntei aos feligreses se entendían ben a mensaxe e propuxen facer xaxún o xoves, venres e sábado seguintes. Algúns protestaron que era pouco. Naqueles días ninguén sentía fame, todos os feligreses só sentían amor pola Madonna. Na tarde do venres miles de fieis pediron confesar. Máis de cen sacerdotes confesaron toda a tarde e toda a noite. Foi marabilloso. Despois dese día, comezamos o xaxún o mércores e o venres.