Mensaxe dada a Medjugorje o 2 de setembro de 2017

"Queridos fillos, que poderían falar contigo mellor ca min sobre o amor e a dor do meu fillo? Vivín con el, sufrín con el. Vivindo a vida terrestre, sentín dor porque era nai. O meu Fillo amaba os plans e as obras do Pai Celestial, o verdadeiro Deus; e, segundo me dixo, el viñera rescatarte. Escondín a miña dor polo amor. En vez de ti, fillos, tes varias preguntas: non entendes a dor, non entendes que, por amor de Deus, debes aceptar a dor e soportala. Todo ser humano, en maior ou menor medida, experimentarao. Pero, con paz na alma e en estado de graza, existe unha esperanza: é o meu Fillo, Deus xerado por Deus. As súas palabras son a semente da vida eterna: sementadas en boas almas, dan froitos diferentes. O meu fillo trouxo dor porque asumiu os teus pecados. Polo tanto vós, fillos meus, apóstolos do meu amor, vós que sofres: sabedes que as túas dores se converterán en luz e gloria. Os meus fillos, mentres sofres dor, mentres sofres, o ceo entra en ti, e dálles a todos os que os rodean un pouco de ceo e moita esperanza.
Grazas."