"O meu bebé nunca foi operado de novo". Un novo milagre de Padre Pio

En setembro de 2015, apareceu unha burbulla branca baixo a lingua do meu bebé. Ao principio pensamos que era unha aftida pero, co paso dos días, esta burbulla medrou. Os médicos, despois de examinalo, dixéronnos que era unha ránula e que era necesario intervir cirurxicamente. A cirurxía fixouse para o 9 de febreiro de 2016. Desde ese día preguei con todas as miñas forzas ao Padre Pio e a San Francesco di Paola, pedindo axuda e protección ao meu fillo.

Nunca rezei tan profundamente como naqueles días, sentín a presenza de Xesús que me apoiou e me axudou. Un par de días antes da cirurxía do meu fillo acontece algo: mentres durmía, pola noite, o rapaz esperta de súpeto berrando e dicíndome que vira a san Xosé e a un vello con barba collendo froitas e verduras no xardín. Intento calmalo e volvemos durmir. O luns 8 de febreiro o meu fillo está hospitalizado, o cirurxián e o anestesista visítano e confirman a cirurxía para o día seguinte. Durante a noite o meu bebé esperta e dime que viu o ceo, confeso que tiña moito medo nese momento. Ao día seguinte, o 9 de febreiro de 2016, o día da operación, a ránula desaparecera, o doutor, despois de visitalo e comprobar que non quedaba nada, cancelou a operación.

Agradecín a Padre Pío pola súa intercesión e inmediatamente marchamos a Roma, onde as reliquias do seu corpo estaban para a Tradución. Chegados diante das dúas vitrinas, de San Pio e San Leopoldo, despois de horas seguidas, un garda, máis alá do cordón de seguridade, achégase para coller o brazo do meu fillo e achegalo ao caso do corpo do Padre Pio. O meu marido e máis eu estrañámonos porque non pedimos nada. Ao traelo de volta a nós, o garda dinos que sentiu un forte transporte cara ao noso fillo e que quería achegalo a San Pio. Para nós foi a confirmación de que o pai Pío quería especialmente que o meu fillo estivese preto del.

Testemuño de Antonella