SE NON TE QUEDAS QUE NON ME REPROVEITOU!
Eu son a luz, e ti non me ves.
Eu son o camiño e ti non me segues.
Eu son a verdade, e vostede non me cre. Eu son a vida, e ti non me buscas.
Eu son o Mestre e ti non me escoitas.
Eu son o xefe e ti non me obedeces.
Eu son o teu Deus e non me oras.
Son o teu gran amigo e ti non me queres.
Tes razón, ou Xesús, lembrámonos demasiado de ti e querémoste demasiado, por esta razón estamos infelices. Pero os teus brazos abertos invítannos ao teu corazón e asegúranos o perdón.
No teu corazón, fonte de luz, atoparemos a forza para seguirte Camiño, Verdade e Vida; a graza de escoitarte Xefe e Mestre; a alegría de amarte Deus do Amor, Amigo dos que confían en Ti.