SE NON TE QUEDAS QUE NON ME REPROVEITOU!

Eu son a luz, e ti non me ves.

Eu son o camiño e ti non me segues.

Eu son a verdade, e vostede non me cre. Eu son a vida, e ti non me buscas.

Eu son o Mestre e ti non me escoitas.

Eu son o xefe e ti non me obedeces.

Eu son o teu Deus e non me oras.

Son o teu gran amigo e ti non me queres.

Tes razón, ou Xesús, lembrámonos demasiado de ti e querémoste demasiado, por esta razón estamos infelices. Pero os teus brazos abertos invítannos ao teu corazón e asegúranos o perdón.

No teu corazón, fonte de luz, atoparemos a forza para seguirte Camiño, Verdade e Vida; a graza de escoitarte Xefe e Mestre; a alegría de amarte Deus do Amor, Amigo dos que confían en Ti.