Non olle as aparencias

Son o teu pai, Deus misericordioso e compasivo listo para acollelo sempre. Non hai que mirar as aparencias.
Moitos homes deste mundo só pensan en mirar mellor aos seus compañeiros, pero eu non quero que vivades así. Eu que son Deus coñezo o corazón de cada home e non me paro ás aparencias. Ao final da túa vida serás xulgado por min en función do amor e non do que fixeches, construíches ou dominaches. Por suposto, chamo a cada home a vivir a vida de cheo e a non ser ociosos, pero todos debes crer e desenvolver o amor por min e polos teus irmáns.

Como ves o aspecto do teu irmán? El vive esa vida e está lonxe de min e non coñece o meu amor, así que non o xulgues. Vostede sabe se me coñece, entón pídeme polo teu irmán afastado e non o xulgues aparentar. Difunda a miña mensaxe de amor entre os homes que viven preto de ti e se por casualidade te evitan e rían de ti, non temes que non perdas a recompensa.

Todos e todas son irmáns e non te xulgas entre si ás aparencias. Eu son Deus, o todopoderoso e miro o corazón de cada home. Se por casualidade un home vive lonxe de min, espero o seu regreso tal e como dixo o meu fillo Xesús na parábola do fillo pródigo. Estou na fiestra e agardo a todos os meus fillos que viven lonxe de min. E cando me vén celebro no meu reino xa que gañei ao meu fillo, á miña criatura, todo.

Non son misericordioso? Estou sempre disposto a perdoar e non miro as aparencias. Vostede que é un fillo que está preto de min non mira o mal que fai o teu irmán, senón que tenta volver traelo. Grande será a túa recompensa ao gañar ao teu irmán e facer que un fillo se achegue a min.

A todos vos digo que non vives segundo as aparencias. Neste mundo materialista todo o mundo pensa como facerse rico, como vestirse ben, ter coches de luxo, un fermoso fogar, pero poucos pensan en facer a súa alma como un faro de luz. Entón, cando se atopan con dificultades que non poden resolver, volven a min para curar os seus problemas. Pero quero o teu corazón, o teu amor, a túa propia vida, para poder vivir para min nesta vida e para a eternidade.

Todos non mires as aparencias dos teus irmáns pero non do que o mundo che impón. Tenta vivir a miña palabra, o meu evanxeo, só así podes ter paz. A salvación da alma, a verdadeira axuda neste mundo, a paz, non vén da túa condición material nin de posuír, senón que vén da graza e da comuñón que tes comigo.

Se por algún azar o teu irmán comete unha culpa contra ti, perdoa. Sabes que o perdón é a maior forma de amor que calquera home pode dar. Sempre perdoo e quero que ti tamén sexades irmáns que se perdoen. Sobre todo, debes perdoar a aqueles fillos meus que están lonxe, que fan o mal e non coñecen o meu amor. Cando perdoas a miña graza invade a túa alma e a luz que provén de min brilla en toda a túa vida. Non o ves, pero eu, que vivo en todos os lugares e vivo no ceo, podo ver a luz do amor que vén do teu perdón.

Recomendo aos meus fillos, queridas criaturas, que non mire as aparencias. Non te detas ao aspecto exterior dunha persoa ou á súa acción negativa. Faime coma min cando miro a un home vexo a unha criatura miña que necesita a miña axuda para ser salvado e non condenado. Non miro as aparencias que vexo o corazón e cando este corazón está lonxe de min, dalo forma e agardo que volva. Son todas as miñas criaturas amadas e quero a salvación de todos.