O cancro estivo a piques de matar ao avó, a neta corre 3 quilómetros ao día para recadar cartos.

O avó de Emily enferma de cancro de próstata, sorprendendo a reacción da nena na súa honra.

O avó de Emily Talman enfermou de cancro de próstata en 2019. Un mal co que loitou durante case un ano e que afortunadamente se resolveu mellor despois da cirurxía e a relativa extirpación da próstata.

Emily, a súa neta de 12 anos, viviu moi mal esa experiencia, tiña medo de perder ao seu querido avó. Cando a súa saúde mellorou e o seu avó foi declarado fóra de perigo, Emily pensou que tiña que facer algo. Inspirouse mirando os premios Pride of Britain do Daily Mirror. De aí a idea de correr para a caridade.

Comezou o 8 de novembro do ano pasado e todos os días durante todo un ano percorreu 3 km, en todas as condicións meteorolóxicas. Non foi doado pero Emily pensou nas palabras do seu avó que a animaba constantemente a non desistir nunca.

Este incrible neno de 12 anos logrou recadar 8.000 libras para unha organización benéfica e dixo:

“O meu avó sempre me dicía: 'Nunca te rindas, nunca te rindas' e así me dixen durante o meu reto.

"Síntome a moza máis afortunada do mundo por telo aínda na miña vida".

Emily sentía no fondo que tiña que facer algo para axudar ás persoas afectadas por este mal e ás súas familias, precisamente polo sufrimento que viviu de primeira man. Aínda que non foi doado chegar a este obxectivo, non lle faltou coraxe porque pensaba en todos aqueles que perderan aos seus seres queridos.

O alumno que ten tres irmás tamén declarou:

"Sempre penso en persoas que non poden estar co seu avó, pai, tío ou irmán por mor do cancro de próstata".

Hai nenos como Emily que loitan por unha causa xusta e fano con coraxe e determinación e engadiría que todos podemos facer algo polos demais na nosa pequena maneira. Sempre hai moitos desafíos na vida, pero cando a saúde e o medo relativo a perder a un ser querido están implicados, entón deberíamos sentirnos aínda máis cargados emocionalmente. Entón, a consigna é... sempre doamos, aínda que só sexa o noso tempo libre.