O máis evocador de Italia, suspendido entre o ceo e a terra, é o Santuario da Madonna della Corona.

Il Santuario da Madonna della Corona é un deses lugares que parecen creados para espertar a devoción. Situado no límite entre Caprino Veronese e Ferrara di Monte Baldo, na provincia de Verona, este Santuario está rodeado por unha panorámica impresionante e inserido na milenaria rocha do Monte Baldo.

santuario

A historia de culto e veneración deste lugar remóntase a séculos atrás, cando os devotos comezaron a frecuentalo e facer resoar os seus oracións e súplicas. É coma se a Fe tivese impregnado o Santuario ao longo dos séculos. Antigamente, podíase chegar ao Santuario só a pé por un camiño arborado e unha escaleira de 1.500 pasos. Pero a pesar do compromiso esixido, i peregrinos afrontaron a viaxe con devoción e oración, transformando esta experiencia nun auténtico ritual.

Hoxe, grazas a un camiño asfaltado é máis facilmente accesible para todos e tamén ofrece unha vista panorámica única. Este lugar non é só un santuario de oración, senón tamén un lugar de meditación e reflexión interior inmerso na natureza.

Madonna da Coroa

A historia do santuario da Madonna della Corona

O Santuario da Madonna della Corona ten un historia antiga que se remonta ao século XV, cando se construíu como ermida. A primeira igrexa foi construída en 1530 para celebrar a aparición da estatua da Nosa Señora das Dores, unha efixie de pedra pintada que representa a Madona sostendo o Cristo morto nos seus brazos. Segundo a lenda, durante o asedio de Rodas polos turcos esta efixie apareceu milagrosamente neste lugar.

En 1625, grazas ao interese dos Cabaleiros de Malta, a igrexa foi elevada a Rango santuario e construíuse un novo edificio. Ao longo dos séculos, o Santuario foise ampliando e enriquecendo cunha fachada gótica e estatuas de mármore, tomando o aspecto que ten hoxe.

Unha escaleira, semellante á Escaleira Santa da basílica de San Giovanni in Laterano en Roma, evoca a viaxe que fixo Xesús durante o Paixón. Subir esta escaleira significa axeonllarse en cada un dos vinte e oito pasos, facendo unha pausa e rezando en cada etapa da Paixón.

Ademais da Piedade da Nosa Señora das Dores, o Santuario conta cunha colección de exvoto ofrecidos polos fieis que recibiron grazas dende a Nosa Señora ao longo dos séculos. Tamén hai un notable belén de madeira e a Tumba dos Ermitaños, que alberga os corpos dos antigos habitantes da ermida.