Ofertas de alimentos no budismo
Ofrecer comida é un dos rituais máis antigos e comúns no budismo. A comida é dada aos monxes durante as roldas de esmola e tamén se ofrecen ritualmente a deidades tántricas e pantasmas famentos. Ofrir comida é un acto meritorio que tamén nos lembra que non sexamos codiciosos ou egoístas.
Ofrecer esmola aos monxes
Os primeiros monxes budistas non construíron mosteiros. Pola contra, eran mendigos sen teito que pedían toda a súa comida. As súas únicas posesións eran a túnica e o bol de mendigo.
Hoxe, en moitos países predominantemente en Theravada, como Tailandia, os monxes seguen confiando en recibir esmola para a maior parte da súa comida. Os monxes saen dos mosteiros á primeira hora da mañá. Andan nun único ficheiro, o máis antigo primeiro, traendo a esmola ante eles. As persoas laicas os esperan, ás veces de xeonllos, e poñen comida, flores ou paus de incenso nas cuncas. As mulleres deben ter coidado de non tocar aos monxes.
Os monxes non falan, nin sequera para dicir grazas. Dar esmola non se considera caridade. Dar e recibir esmola crea unha conexión espiritual entre as comunidades monásticas e laicas. Os laicos teñen a responsabilidade de apoiar fisicamente aos monxes e os monxes teñen a obriga de apoiar espiritualmente á comunidade.
A práctica da mendicidade desapareceu principalmente nos países mahayanas, aínda que en Xapón os monxes periodicamente fan takuhatsu, "solicitar" (taku) "con cuncas" (hatsu). Ás veces os monxes recitan sutras a cambio de doazóns. Os monxes zen poden saír en pequenos grupos cantando "Ho" (dharma) mentres camiñan, indicando que levan o dharma.
Os monxes que practican takuhatsu levan grandes sombreiros de palla que escurecen parcialmente os seus rostros. Os sombreiros tamén lles impiden ver a cara de quen lles fai esmola. Non hai doador nin receptor; só tes que dar e recibir. Isto purifica o acto de dar e recibir.
Outras ofertas de comida
As ofertas de comida cerimonial tamén son unha práctica habitual no budismo. Os rituais e as doutrinas precisas que hai detrás difiren dunha escola a outra. A comida pódese deixar sinxela e silenciosa nun altar, cun pequeno arco, ou cantos elaborados e postracións completas poderían acompañar a ofrenda. Non obstante, faise, como ocorre coas esmolas aos monxes, ofrecer comida nun altar é un acto de conexión co mundo espiritual. Tamén é un medio para liberar o egoísmo e abrir o corazón ás necesidades dos demais.
É unha práctica habitual no Zen facer ofertas de comida a pantasmas famentos. Durante as comidas formais durante o sesshin, pasarase un bol de ofrenda ou traerase a cada persoa a piques de tomar a comida. Cada un colle un pequeno anaco de comida do seu bol, tócao na testa e colócao no bol de ofrendas. A copa colócase entón ceremonialmente no altar.
As pantasmas con fame representan toda a nosa cobiza, sede e apego, que nos une ás nosas dores e decepcións. Ao regalar algo que ansiamos, separámonos da nosa aferramento e da necesidade de pensar nos demais.
Ao final, a comida ofrecida queda fóra para aves e animais salvaxes.