Pequenas oracións de Padre Pio

O Señor te bendiga, te mire e volve a cara cara a ti; danche piedade e danche paz.
Se queres atoparme, vai diante de Xesús no sacramento. Xa me atoparás!
Ora, espero, non te preocupes. A axitación non serve de nada. Deus é misericordioso e escoitará a túa oración.
Crece sempre e nunca te canses de todas as virtudes, a caridade cristiá. Considera que nunca é demasiado medrar nesta fermosa virtude. Teno moi querido, incluso máis que a mazá dos teus ollos, xa que se lle dá correctamente o máis querido ao noso divino amo que, cunha frase completamente divina, adoita chamalo "o meu precepto".
Dálle plena liberdade á graza que funciona en ti e lembra que nunca te molestas nada adverso.
Neno Xesús vive e medra na túa mente e corazón mentres medrou e viviu na pequena casa de Nazaret.
Quen teme ofender a Deus non o ofende realmente. Entón oféndeo cando cesa este medo.
Fagamos todos os esforzos para estar máis unidos co noso máis doce Salvador para que poidamos producir bos froitos para a vida eterna.
Si, adoro a cruz, a cruz soa; Quéroa porque sempre a vexo detrás de Xesús.
Levantei a man varias veces no silencio da noite e na retirada da miña cela, bendicíndolle a todos.
Rezemos con fervor, con humildade, con constancia. O cabaleiro é pai e, entre pais, o máis tenro, o mellor.
Non esquezamos nunca o ceo, ao que debemos aspirar con todas as forzas aínda que o camiño estea cheo de dificultades.
Humillámonos cada vez máis ante Deus e a nosa nai e estamos seguros de que non resistirán os xemidos do noso corazón.
A medida que a forza do corpo diminúe, sinto o poder da oración aínda máis vivo.
A estrela do neno Xesús ilumina cada vez máis a túa mente e o seu amor transforma o teu corazón.
Esforzámonos por ter unha mente sempre pura nos seus pensamentos, sempre a realidade nas súas ideas, sempre santa nas súas intencións.
Un día xurdirá o inevitable triunfo da xustiza de Deus sobre a inxustiza humana.
A oración é a mellor arma que temos; unha clave que abre o corazón de Deus.
O bo corazón sempre é forte: sofre, pero esconde as bágoas e consólase sacrificándose por Deus e polo próximo.
Gustaríame que a nova igrexa fose tan fermosa coma o ceo e tan grande coma o mar.
Apóiaos na nosa nai celestial, que pode e quere axudarnos. O noso camiño será máis doado porque temos alguén que nos protexa.
Amamos sen reserva, como Deus mesmo nos ama. Vestímonos con paciencia, coraxe e perseveranza.
O ben que nos esforzamos por traer ás almas dos demais tamén será útil para as nosas almas.
O neno Xesús renace no teu corazón e establece alí a súa morada estable.
Colocemos os nosos corazóns só en Deus, para non retomalos nunca. El é a nosa paz, o noso consolo, a nosa gloria.
A paz é a sinxeleza do espírito, a serenidade da mente, a tranquilidade da alma, o vínculo do amor.