Poema a María, nai de Deus (inédito)

Querida nai María
moitas veces te rezaba
pero poucas veces escoitei.
Te sentas ao meu carón
e fálame ao corazón
Non escoito a túa voz
tirado dos asuntos terrestres
pero síntome no corazón
il tuo amore
por isto quérote
e grazas.
Querida nai María
ti que sentaches baixo a cruz
agora senta ao meu carón
ti que ascendiches
os teus berros de sufrimento
escoita agora os meus berros.
Escoitame querida mamá
Dirixo a mirada cara a ti
e sinto que o meu corazón me palpitaba
estás preto de min
nai de todas as nais.
Segue o meu camiño
segues os meus pasos
Rodo os ollos
e non te vexo
estás xunto a min
Escoito a túa voz
Sinto o teu corazón
sento il tuo respiro
Vexo a túa graza.
Abre os brazos para min
anímame no camiño
cando me bican as bágoas
cóbreme co teu abrigo
é por caso
o pecado tece na miña vida
úsame misericordia e misericordia.
Querida nai María
o meu corazón únete ao teu
agora e para sempre.
Querida nai María
encántame como amaches ao teu fillo
disipar a escuridade
Benvida ao reino do teu fillo
abrázame para a eternidade.
Querida nai María
Estou aquí aos teus pés
para contalo agora e toda a eternidade
Quérote, quérote e te amarei.

ESCRITO DE PAOLO TESCIONE
BLOGGER CATÓLICO
COPYRIGHT 2018 PAOLO TESCIONE Divulgación prohibida