Oración a María, nai da Igrexa de Don Tonino Bello

Axúdanos a mirar o mundo con simpatía e audacia.

A Santa Virxe, que guiada polo Espírito, "comezou a apresurarse a chegar a unha cidade de Xudá" (Lc 1,39:XNUMX), onde Isabel viviu, e así converteuse no primeiro misioneiro do Evanxeo, facéndote conducir polo mesmo Espírito, nós tamén temos a coraxe de entrar na cidade para levarlle os anuncios de liberación e esperanza, de compartir con ela a diario traballo na procura do ben común.
Dános hoxe a coraxe de non afastarnos, de non emboscarnos dos lugares onde a friaxe estea, de ofrecer o noso servizo desinteresado a todos e de mirar con simpatía neste mundo no que nada é verdadeiramente humano que non debería atopar eco no noso corazón.
Axúdanos a mirar o mundo con simpatía e a amar.
Os sacerdotes atopamos a culminación da nosa presenza presbiterial o xoves santo, cando se sitúa nas nosas mans o aceite dos catecúmenos, o aceite dos enfermos e o crismo sagrado.
Que o aceite dos enfermos signifique nas nosas mans a elección preferente da cidade enferma, que sofre pola súa propia debilidade ou pola maldade dos demais.
Que o aceite dos catecúmenos, o aceite dos fortes, o aceite dos loitadores, exprese a solidariedade do compromiso cos que loitan polo pan, pola casa, polo traballo.
Solidariedade para traducirse tamén con valentes eleccións de campo, oferta de compromiso para non embalsamarnos no peche dos nosos sentimentos estériles.
Deixemos que o crismo sagrado indique a todos os humillados e ofendidos da nosa cidade, pero tamén aos indiferentes, aos distraídos, aos pecadores a súa incrible dignidade sacerdotal, profética e real.
Como ti, santa Virxe, sacerdote, profeta e rei, entramos na cidade.
Amén