Oración á Madonna para rogar grazas nos casos máis difíciles

1 - O María, poderosa Virxe, ti, cuxo nada é imposible, por este mesmo poder que o Todopoderoso Pai deulle, pídovos que me axudas na necesidade na que me atopo. Xa que me podes axudar, non me abandonas, vostede é o defensor dos causas máis desesperadas. Paréceme que a gloria de Deus, a túa honra e o ben da miña alma únense coa concesión deste favor. Se polo tanto, segundo penso, esta é de conformidade coa máis amable e santísima vontade de Deus, rogámosche, ou ti que es a Omnipotencia implícita, interceda por min co teu Fillo que non che pode negar nada. Pídovos de novo, en nome do poder ilimitado que o Pai Celestial lle comunicou, a súa amada Filla. Na súa honra digo, en unión con Santa Matilde a quen lle revelaches a práctica saudable do Ave "Tres María", María.

2 - a Virxe Divina, que se chama o Trono da Sabedoría, porque te habitou a Sabedoría creada, a Palabra de Deus, a quen este adorable Fillo comunicou toda a extensión da súa ciencia divina, na medida en que a criatura máis perfecta podería recibila, xa sabes a grandeza da miña seriedade e que necesidade teño para a túa asistencia. Confiando na túa Sabedoría divina, abandónome enteiramente nas túas mans, para que dispoñas todo con forza e dozura, para a maior gloria de Deus e o ben maior da miña alma. Deina por tanto, nai de sabedoría divina, digno, implóroo, para obter para min a gracia preciosa que busco; Pregúntolle no nome desta sabedoría comparable ao que a palabra, o teu fillo, iluminou. Vostede é a súa amada nai, e no seu honor digo, en unión con San Leonardo da Portomaurizio, o predicador máis celoso das túas tres "Mariñas salvaxes". Ave, o María ...

3 - Oh tenra e boa nai, verdadeira nai de misericordia, a quen o Espírito de Amor abrazou o corazón cunha tenrura ilimitada para os pobres humanos, veño a rogarche que use a túa bondade compasiva cara a min. Canto maior sexa a miseria, máis debe excitar a súa compaixón. Seino, non me merece en absoluto a preciosa graza que desexo, porque con tanta frecuencia te arrepentín ofendendo o teu Fillo divino. Pero, se son culpable, moi culpable, lamento sinceramente ter ferido un corazón tan tenro coma o de Xesús e coma o teu. Ademais, non é vostede, como lle revelou a un dos teus servos, Santa Brigida, "a nai dos pecadores arrepentidos"? Perdóneme, polo tanto, as miñas ingratitudes pasadas e considerando só a túa bondade misericordiosa, a gloria que chegará a Deus e a ti, obtén para min, desde a misericordia divina, a graza que imploro mediante a túa intercesión. Ti, a quen ninguén xamais pediu en balde, "misericordia ou misericordioso ou doce Virxe María", digna de axudarme, implóroo, por esta bondade misericordia coa que o Espírito Santo te encheu por nós, ti que es A súa Noiva amou moi ben e en honor do que digo, con San Alfonso de Liguori, o Apóstolo da túa misericordia e doutor das Tres «Salvaxes Marías». Ave, o María ...